Για την Κόρη μου...

Καρντάσηδες,

Μέχρι το πρωί της 7ης Ιουνίου, η πιό ωραία εμπειρία της ζωής μου ήταν η τελετή του γάμου με την Μαρία, στην Αγία Σοφία. Είχατε συμβάλλει τα μέγιστα όλοι σας και αυτά δεν ξεχνιούνται εύκολα (ποτέ!).

Ομως, όταν είδα το κεφαλάκι της μικρής να βγαίνει, όταν την ακουσα να σκάει από το κλάμα τα πρώτα δευτερόλεπτα της ζωής της σε τούτη τη Γη, όταν την είδα στην αγκαλιά της μάνας της και εκείνη να κλαίει... και όταν μου ζήτησε η γιατρός να κόψω τον ομφάλιο λώρο... τότε βρέθηκα σε μία εκστατική κατάσταση: γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί και εγώ δεν πατούσα, πετούσα... η αρχή της συνέχειας, η συνέχεια της Ζωής, κι έχω βάλει κι εγώ ένα μικρό λιθαράκι... έμπλεως δακρύων και πολύ δυνατών συναισθημάτων...

Είναι ξεχωριστή εμπειρία, μοναδική για κάθε ζευγάρι, όσοι το ζήσατε, νοιώθουμε τώρα καλύτερα ο ένας τον άλλον. Εύχομαι και οι υπόλοιποι να βιώσουν τέτοιες στιγμές.

Οσο για την μικρή και την μάνα της: χαίρουν άκρας υγείας, η μικρή κλαίει και πεινάει όλη την ώρα!

Η μικρή μας Αλεξάνδρα πήρε το όνομα της προ-γιαγιάς της Μαρίας (από πατέρα), που έζησε στην Ανδρο και λένε πως έκανε πολλά παιδιά...
Οπως ίσως θα γνωρίζετε, η αδελφή μου γέννησε στις 8 Μαίου το δεύτερο της παιδί, κοριτσάκι και αυτό. Ετσι μας "πρόλαβαν", και η μικρή τους παίρνει το όνομα της μάνας μου... Η γιαγιά τώρα έχει να χαίρεται για την Αλκμήνη και την Αλεξάνδρα, επιπλέον της Ιωάννας.

Το ταξίδι της μικρής Αλεξάνδρας άρχισε... και σαν πατέρας της επιθυμώ ΥΓΕΙΑ, όλα τ' άλλα παλεύονται και ξαναγίνονται, αλλά η μοναδικότητα της συγκεκριμένης δομής DNA είναι ανεκτίμητης αξίας για τον κάθε γονιό.