Happy birthday, Dodos !!!!!!

Καθε χρόνο τέτοια ημέρα, σου αφιερώνουμε ένα topic, για να σου ευχηθούμε τα καλύτερα.
Σου αξίζει ούτως ή άλλως, αλλά πολύ περισσότερο λόγω της απόστασης. Βέβαια το blog αυτό, μέσω του διαδικτύου, "μας φέρνει πιο κοντά".
Να σου ευχόμαστε κάθε χρόνο τα καλύτερα, να σε χαίρονται οι γυναίκες σου και θα ήθελα πολύ στο εγγύς μέλλον να σου ευχηθούμε από κοντά.
Μας λείπεις και φυσικά αυτό είναι αντιμεταθετικό (Πρωτοδεσμίτες γαρ.....)

Βe happy!!!!!

Τίτλοι τέλους για τον "εξώστη" ;

Καθώς γνώριζα προσωπικά,

τόσο τον συγχωρεμένο τον Τάσο Μιχαηλίδη,

όσο και πολλούς

από τους σημερινούς κρίσιμους συντελεστές της έκδοσης του εξώστη,

μου προκαλεί απέραντη θλίψη το γεγονός της διακοπής της

την οποία και πρωτοπληροφορήθηκα κάμποσο καιρό πριν.

Οι άνθρωποι μπήκαν μέσα με τα μπούνια,

θύματα των ζόρικων καιρών.

Ο ρομαντισμός απεβίωσε

οι συμβατικές κινηματογραφικές αίθουσες έδειξαν το δρόμο,

τα πάσης φύσεως έντυπα διαπιστώνουν οτι

η στρόφιγγα των χορηγιών στέρεψε,

οι διαφημιζόμενοι της ελεύθερης αγοράς βογκούν,

και ο "εξώστης" παλαι ποτέ φυτώριο φτασμένων εντύπων και υπογραφών

το πε αναπόφευκτα το ποίημα.

Η Θεσσαλονίκη που πρώτη έδειξε το δρόμο των fanzines

και των ελεύθερα διανεμομένων εντύπων,

φτωχομάνα έτσι που καθιερώθηκε,

πρώτη πάλι θα έχει το θλιβερό προνόμιο του λουκέτου.

Δυστυχώς, θα ακολουθήσουν κι άλλοι πολλοί και αλλού.

Οιδίπους Μαρκουλάκειος

Καλοκαίρι είναι
και ποτέ δεν ξες πού θα ταξιδέψεις
και πού κοντά θα βρεθείς.

Απόψε, ας πούμε, μπορεί να είσαι
κατά "Θέατρο Γης" μεριά,
παραμεθαύριο στους Φιλίππους,
την Επίδαυρο την έχασες, πάντως.

Αν πάντως σού ρθει να μπεις να δεις Οιδίποδα
με Μαρκουλάκη στον ομώνυμο ρόλο
και Καραμπέτη στης Ιοκάστης,
σφύρα κλέφτικα
και πάνε πιες μπύρες,
εκτός κι αν σε καλύπτει

το συγκλονιστικό κείμενο του Σοφοκλή, από μόνο του.

Κι εκεί θα σου βρω ενστάσεις για την απόδοση τού Κ.Χ.Μύρη
(κατά κόσμον, Κώστα Γεωργουσόπουλου)
αλλά μην τα θέλουμε όλα δικά μας
θα συντριβείς έτσι κι αλλιώς από τη βάσανο τού ήρωα.

Εκείνο όμως που δε θα αντέξεις
είναι αυτό που δεν άντεξε και ο ίδιος ο πρωταγωνιστής,
το βάρος του one-in-a-lifetime ρόλου.

To κράτος της Τζούλιας

To κράτος της Τζούλιας

ή αλλιως : έλα μ.. στον τόπο σου...