Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

Οιδίπους Μαρκουλάκειος




Καλοκαίρι είναι
και ποτέ δεν ξες πού θα ταξιδέψεις
και πού κοντά θα βρεθείς.

Απόψε, ας πούμε, μπορεί να είσαι
κατά "Θέατρο Γης" μεριά,
παραμεθαύριο στους Φιλίππους,
την Επίδαυρο την έχασες, πάντως.

Αν πάντως σού ρθει να μπεις να δεις Οιδίποδα
με Μαρκουλάκη στον ομώνυμο ρόλο
και Καραμπέτη στης Ιοκάστης,
σφύρα κλέφτικα
και πάνε πιες μπύρες,
εκτός κι αν σε καλύπτει
το συγκλονιστικό κείμενο του Σοφοκλή, από μόνο του.

Κι εκεί θα σου βρω ενστάσεις για την απόδοση τού Κ.Χ.Μύρη
(κατά κόσμον, Κώστα Γεωργουσόπουλου)
αλλά μην τα θέλουμε όλα δικά μας
θα συντριβείς έτσι κι αλλιώς από τη βάσανο τού ήρωα.

Εκείνο όμως που δε θα αντέξεις
είναι αυτό που δεν άντεξε και ο ίδιος ο πρωταγωνιστής,
το βάρος του one-in-a-lifetime ρόλου.

3 σχόλια:

mgpolitis είπε...

εάν είναι να δεις το έργο για να ξανακούσεις τον Οιδίποδα καλύτερα να βρεις μια ιστορική ηχογράφηση από Επίδαυρο :) Εγώ τον είδα με τον Καζάκο πριν χρόνια και ήταν εξαιρετική παράσταση.

chitis είπε...

To έργο είναι γνωστό
και μέσα από τις μεταφράσεις
σπάνια και δικαιολογημένα
ΔΕΝ αλλάζει σχεδόν τίποτα
ειδικά στις τραγωδίες.

Στην κωμωδία μπορεί και να κακοπέσεις
σε εκδοχή... Δελφινάριου.

Εκείνο που περιμένεις,
κάθε φορά, σε κορυφαία κείμενα σαν τον Οιδίποδα είναι
η διαφορετική προσέγγιση
μέσα από τον σκηνοθέτη,
τον σκηνογράφο, το χορογράφο,
(προχθές είχαμε το εύρημα των μελοποιημένων χορικών)
και εν κατακλείδι μέσα από τις ερμηνείες
που αποτελούν και την βιτρίνα της παράστασης,
την ώθηση ή το σιγαστήρα της.

Ενας άλλος φίλος
μου συνέστησε την κινηματογραφική εκδοχή του Παζολίνι
που δεν έχω δει.

Ολα μπαίνουν στα υπ'όψιν.

mgpolitis είπε...

δεν έχω δει την version Pasolini αλλά θα τη βάλω στο pipeline, tnx for the tip :)