Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Το πρώτο μου επτάιντσο



Μπορεί να σας την έχω ξαναπεί την ιστορία,
πάντως αυτό το ήταν το πρώτο μου σινγκλάκι,
πρώτο από τα εκατοντάδες
που, με τα χρόνια, απέκτησα μετά.

Μάτωσε το χαρτζηλίκι μου,
τέσσερα κατοστάρικα το είχα αγοράσει,
από το δισκάδικο στην Τσιμισκή
που όλοι είχαν περάσει από εκεί
και τώρα πια, απλά, δεν υπάρχει.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά
που το εξώφυλλό του
το χε ξεκολλήσει από το τζάμι της βιτρίνας
ο υπάλληλος,
το σέταρε ευλαβικά με το μαύρο βινύλιο
και το βαλε στη nylon σακούλα.





Τέτοιες μέρες ήταν που τ'αγόρασα
το φανερώνει και η θεματολογία του
γκραν σουξέ του Σέικιν' Στίβενς
νάμπερ ουάν στα τσαρτς,
και μεταξύ μας,
σαχλαμαρίτσα απ'τις λίγες το θεωρώ πια
αλλά, τι να κάνεις
που ήταν το πρώτο.

Και τις πρωτιές,
τις παρθενιές
δεν τις ξεχνάς, ποτέ.

_____________________________

Καλές γιορτές σε όλους.

1 σχόλια:

mgpolitis είπε...

Χα, χα! Ντροπή σου βρε που άκουγες tops-of-the-pops! Πάντως μια χαρά είναι τα χριστουγεννιάτικα του Shakin' Stevens μπροστά στην ξεφτίλα του Dylan που στα γεράματα είπε να την δει father Christmas και μου έβγαλε σιντί με μελομακάρονα Χριστουγέννων