Ποιός συμμαθητής μας έκανε κόρη την Παρασκευή?

Άντε να μη σας ζωρίσω πολύ...
ο Τόλης Πρόιος !

Γρηγοράκη να είσαι γερός και ευτυχισμένος !

Σου αφιερώνω μια φωτο (από τη συλλογή μου) για να σου περιγράψω πόσο ευτυχισμένος και απροβλημάτιστος σου εύχομαι να είσαι στη ζωή σου...
(2003 , σκύλος στο χιόνι, Βλάστη)

Για τους φίλους που αγαπάω

Καρντάσηδες,

Η σημερινή μέρα φέρνει αναπόφευκτα πολλές και ισχυρές αναμνήσεις.
Κάθε χρόνο του Αγίου Αντωνίου, μαζευόμασταν στο σπίτι και το μυαλό κάνει διαδρομές Σαββατοκύριακο Αγίας Θεοδώρας-Χαλδίας, σε συνάξεις τύπου "demolition party", με τα βυνίλια σε σακούλες (αν όχι σε κουτιά!) να ανεβοκατεβαίνουν στον ανελκυστήρα και να εναλλάσονται στα πικ-άπ (αρχής γενομένης με το ιστορικό μονοφωνικό Garrard του πατέρα μου...). Σε κάποιο από αυτά τα παρτάκια κάποιος έκανε κάποια πρώτα βήματα προσέγγισης μιας συμμαθήτριας ή μιας νεοεμφανιζόμενης κοπέλας στην παρέα, αργότερα μπήκαν και οι κοινωνικο-πολιτικές συζητήσεις. Και βεβαίως, ανανεώναμε το ραντεβού για το επόμενο πάρτι, στου Μαυρίκιου ή στην Μακένζυ Κίγκ, ίσως να μπερδεύω τη σειρά. ("Να κρατάτε τις παιδικές φιλίες, ρε! Αυτές θα σας μείνουν στη ζωή σας", μας προέτρεπε ο κυρ-Γιώργος όταν μας "τρακάριζε" Μακ. Κιγκ και Αγίας Σοφίας γωνία. Νά 'ξερες πόσο δίκιο είχες Γιατρέ...)

Προσπάθησα να κρατήσω το έθιμο αυτό και εδώ στην ξένη χώρα, το κατάφερα αν και οι συνθήκες και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι πολύ διαφορετικές. Βασική διαφορά, οι παρέες...

Ο "διπλανός", μου εύχεται να μην με πιάνει ο νόστος, μάλλον τον απογοήτευσα.
Για τον νόστο ο λόγος, και γι'αυτό απόψε "αφιερώνω εξαιρετικά στους φίλους μου" δύο τραγούδια: τον "Γυάλινο Κόσμο", του Καζαντζίδη (που άκουσα και ένοιωσα περισσότερο τα τραγούδια του όντας εκτός Ελλάδος) και το "Για πού τό 'βαλες καρδιά μου", του Ορφέα Περίδη (κι ας έμελλε τα θραύσματα της φωτοβολίδας του να φωτίζουν από τότε ένα μικρό-κρυφό μου όνειρο).

Και εύχομαι άλλο ένα όνειρο να εκπληρωθεί με τη γέννηση της κόρης μου...

Χρ.Π.Χρ. !!!

(που σημαίνει: "ΧΡόνια Πολλά ΧΡυσουλίδη"!!!).

Τι να σου ευχηθώ;
Να ζήσεις!
Να ζήσεις χρόνια καλά και δημιουργικά.
Να ζήσεις άνετα.
Απολαυστικά.

Να χαίρεσαι κάθε μέρα.

Και να μή σε πιάνει ο νόστος.
Που είναι κακός σύμβουλος.

Χρόνια σου πολλά, διπλανέ μου!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΝΤΩΝΑΚΗ!!!

Να σε χαιρομαστε Αντωνακη μας!!!!! DODOLETA ΜΑΣ!!!!!
Χρονια σου πολλα και να εισαι παντα γερος και με το καλο ο(η) διαδοχος!!!!!!!!!!
Ελπιζουμε να μπεις σημερα να σε τιμησουμε δεοντως

Όλα τα μωρά στην πίστα! (Μα, πού πήγαν όλοι αυτοί;)

Καλημέρα, κύριε Δαφέρμο!

Μήπως δεν έπραξα ορθά και παρέμβει αυτεπάγγελτα η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων;

Λίγη υπομονή ακόμα!

Παιδιά!
(Μπορώ να σας αποκαλώ έτσι;)

Λίγη υπομονή, παιδιά, ακόμα.

Φτάνει η συγκίνησις.... φτάνει..

ομολογουμένως το highscore του προ-λαλήσαντος ασώτου συμμαθητού είναι αδιάσπαστο , παρόλο που το ποίημα του Νερούντα που μας έγραψε ο Χρήστος ήταν καταπληκτικό και δημιούργησε ατμόσφαιρα..
Μάγκες , είμαι στην τρίτη μέρα της ίωσης που έπαθα .. και είχα χρόνια να το πάθω που δε θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία... αλήθεια θυμήθηκα παιδικά χρόνια..
39,5 πυρετός ,ρίγος,κομμάτια όλο το σώμα...Μη σας τύχει και προσέξτε γιατί ακούω ότι γενικά σέρνεται.. (Ευχαριστώ εμμέσως το Θαν.Σκα. για τις ιατρικές συμβουλές του )
Βλέπω στις ειδήσεις σήμερα , υψηλές θερμοκρασίες και λειωμένα χιόνια ..Ιανουάριο μήνα..
είπα τίποτα για το Αμέρικα , δεν είπα, δεν είπα...
Ρε Χρήστο ,δε λες εκείνο το φίλο σου το Νερούντα να γράψει ένα ομότιτλο ποίημα και για τον Πους ?

* σόρρυ , η ελπίδα πάντα πεθαίνει τελευταία και το highscore των posts το έχει το mail με τη Χαρτομάζωξη στο σπίτι του Χρήστου!!!!

Αγαπημένοι μου Πιλαλιώτες!

Πρώτα, να σας στείλω τις ευχές μου για την καινούργια χρονιά, ό,τι καλύτερο στον καθένα μας-κυρίως υγεία...
Μετά, να σας ζητήσω να με συγχωρέσετε για αργοπορημένη έναρξη συμμετοχής στην αναβιώση της Πιλάλας του ατελείωτου Γ.Κ. Κάτι η επίσκεψη των γονιών μου, κάτι οι μικρο-αναβαθμίσεις στα μηχανάκια για να δουλεύουν σωστά τα Ελληνικά, ε, και το ανέβαλα... Διάβαζα κάποια μηνύματα, από τώρα όμως όλα θα πρέπει να δουλέυουν σωστά.

Τώρα, από πού και από ποιόν ν'αρχίσω:

...από τον Γρηγόρη, με την ιστορική φωτογραφία της Α τάξης του 42ου Δημοτικού;-ναι ρε, εγώ πήγαινα σχολείο με την ποδιά μου, όχι με τα ρούχα, πρόγονε των Ταλιμπάν!!! όσο για τον Κόπερφιλντ-εγώ δεν τον γνωρίζω τον κύριο... άσε που αυτός μια μέρα θα αποδειχθεί πως είχε πάρε-δώσε με τον Χαρδαβέλα: ο ένας τους εξαφάνιζε, ο άλλος τους ανακάλυπτε... η ομίχλη ήταν για τους κουλτουριάρηδες, να δημιουργεί ατμόσφαιρα...

...για να κάνω μεγάλη στάση στον Σταύρο;-το σορτσάκι, φιλαράκι, ήταν πολύ σέξι... πιο πολύ από το δικό σου, ζηλεύεις. μόνο που ερχόταν δεύτερο, μετά τα δασύτρυχα πόδια μου (δείτε την φωτογραφία από το κείμενο της 26 Νοε 2006-Μαυρίκιε, άρχισα με τα references...).
και αφού με προκαλείς, φθονερέ ΣΣ, ναι, η ομάδα της καρδιάς είναι ο ΠΑΟΚ, αλλά περί ορέξεως: τυρί απ'τη Λάρσα...
αλλά, δε φταις εσύ... φταίω εγώ που δε σε ξεφτίλισα δεόντως μέσα στο ΤΣΜΕΔΕ, και είσαι πολύ τυχερός που ακόμα δε σε έχω κρεμμάσει από τ'αυτιά πάνω στο Λευκό Πύργο... στο επόμενο ταξίδι μου θα λάβεις απάντηση (άκου "ντοντολέτα"..., κωλύομαι να γράψω τα όσα σου έχουμε σύρει, θα με λογοκρίνει ο Μαυρίκιος). και ο Δημητράκης ο Μπουσβάρος γελάει στην φωτογραφία της Γ Λυκείου με τα χάλια σου... (κείμενο 16 Νοε 2006).
...άλλη στάση, στο Θεμούλη: εσύ, τι σχολιάζεις συνεχώς για τη Λάρσα, σου πέφτουνε βαριά τα τυριά της;
...για τον Χρηστάρα: εντάξει, απέκτησε η παρέα νέα γιάφκα... ποιες οι προοπτικές μετεξέλιξης σε οίκο της ρουλέτας;

Δύο σχόλια:
Μια φωτογραφία, από σύναξη πρόσφατη, είναι από τον Φεβρουάριο του 2004, προεκλογικά. Στην παρουσίαση του βιβλίου του Θανάση (Νοέ. 2006) πήγε η αδελφή μου, συμμαθήτρια γαρ. Εφυγε με θετικές εντυπώσεις.

Καρντάσηδες, μου έχετε λείψει πάρα-πάρα πολύ... Μπράβο Μαυρίκιε για την πρωτοβουλία και την υλοποίηση. Φιλιά σε όλους. Υπόσχομαι να τα λέμε πιο συχνά.

Αντώνης

Χωρίς λόγια

Δημοσιευθηκε στην Ναυτεμπορική......
Κάθε Πρωτοχρονιά επικυρώνει την ακατάσχετη ροή του χρόνου. Οταν στενεύει ο μελλοντικός χρόνος, δοκιμάζεται το παρόν, καθώς σε προκαλεί να το σκεφτείς αλλιώτικα. Μια τέτοια σκέψη κρυστάλλινη και λυτρωτική είναι το ποίημα του Pablo Neruda «Αργοπεθαίνει...».

Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι" αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.

Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

Συμμερίζομαι τις ευχές του Χρήστου, ελπίζω να μας ακολουθούν το 2007 και όσο για τον Χρυσουλίδη μην ανησυχείτε-υπάρχει και ο Κόπερφιλντ!
Δημοσιεύω την φωτό για να διευκολύνω την αναζήτηση.

Χρόνια Πολλά με αγάπη σε όλους σας και στις οικογένειές σας!

Greg.

Χρόνια πολλά ......ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος

Χρόνια πολλά ....και πολλές ευχές για τον καινούργιο χρόνο ....για ότι όμορφο επιθυμείτε....υγεία πρόοδο.....
.....και επιτέλους μετά από ένα χρόνο λειτουργίας του blog να εμφανιστεί ο Χρυσοχοίδης....