Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2006

Τελικά, τι απέγινε το... τάληρο;

Και του χρόνου καλύτερα, μάγκες!

Όχι από πλευρά προετοιμασίας γιατί ο Χρήστος αποδείχθηκε great!
Ένας σπουδαίος και γενναιόδωρος οικοδεσπότης!
Ευχαριστούμε Chris.

Έλεγα λοιπόν, και του χρόνου νά μαστε καλύτερα, σαφώς περισσότεροι και απαλλαγμένοι από όσα μας κράτησαν τόσο λίγη ώρα γύρω από το τραπέζι.
Αυτό που άλλες εποχές θα αποτελούσε "ζέσταμα", χθες βράδυ ήταν το κύριο πιάτο.

Ετσι είναι.
Καθένας τα δικά του.

Παρ΄όλ'αυτά, και σε δύσκολη περίοδο σε προσωπικό επίπεδο, διαπίστωσα - σε αυτή τη λίγη ώρα που βρεθήκαμε- πως η "χημεία" μας παραμένει αναλλοίωτη.

Να μη σας πω, πως μας βλέπω και καλύτερους από τότε.

Ευκαιρίες να χαμε μόνο, να το διαπιστώναμε συχνότερα.

Στο επανιδείν λοιπόν, "Καλή Χρονιά" για όλους και όποιος κατάλαβε τι απέγινε το πεντόευρω να το πει και στον Quentin για να "κλείσει" την σκηνή.

2 σχόλια:

has είπε...

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες το ευρωπαικό πνεύμα του Χρυσοχοίδη , άρπαξε από την τσέπη του Χρήστου το τάληρο και το εισήγαγε απολύτως παρανόμως και χωρίς tax (στα ελληνικά "taxfree"),στο Αμέρικα...
Πάλι "ζωντανή" η παρουσία του Έλληνα γητευτή των Πολιτειών....
NTONTO , Where are you ,dodo?

chitis είπε...

Xάι, δερ!

Δις ιζ Ντόντος σπίκινγκ!

Άι χερντ δατ λαστ νάιτ γιου πλέιντ καρντζ ετ Κρίστοζ χάουζ, εντ άι εμ βέρι πλίζντ αμπάουτ ιτ.

Χου γουόν;

Άι νόου δατ ετ δι εντ οφ δε γκέιμ, γιού γουέρ ολ τράινγκ του φάιντ φάιβ γιούροζ δατ γουέρ σάντενλι ντισαπίαρντ!

Γκες χουουου;

Ιτ γουός μι, ορ μάι σπίριτ δατ τουκ δε φάιβ γιούροζ φρομ δε τέιμπλ.

Χεβ ε χάπι νιού γίαρ.

Εντ ντοντ έβερ σινγκ δε σέιμ σίλι ολντ σόνγκ (Χρυ-σο-χο-ϊιιιιιι-δη, ει-σαι με-γα-λο...) μπικόζ Ντόντο ιζ ολ εράουντ.

Μπάι!