Desire: Κάτω τα χέρια από τον Άγιο - Bono !

Εναλλακτικός τίτλος: " 'Έργα και ημέρες στο Σαιν-Τροπέ".

http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-1080636/What-St-Bonos-wife-say-partying-teenage-girls.html

Γι' αυτό μ' αρέσουν οι rock stars!
Επειδή χάνουν, βρίσκουν ή τέλος πάντων αλλάζουν δρόμο στην πορεία τους.
Και πάνε και έρχονται και πέφτουν και σηκώνονται.
Και ξαναπέφτουν.
Και ξανασηκώνονται.
Γιατί γουστάρουν τα πάθη τους και (συνήθως) λογαριασμό δεν δίνουν.
Ιδιαίτερα εάν έχεις τον πρότερο έντιμο βίο τού Μπόνο.
Που θέλει να κάνει παρελθόν την Παγκόσμια Φτώχεια (λέει).

Κι αν είναι ωραίο, εξόχως τιμητικό να συναντάς όποτε γουστάρεις και να ευλογείσαι από τον αρχηγό της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας ή να τραγουδάς το "Happy Birthday" στον ίδιο τον, αρχιαγωνιστή της ζωής, Νέλσον Μαντέλα, έχει άλλη νοστιμιά να θερίζεις backstage τους κόπους της επί σκηνής παρουσίας σου.

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που, εικοσάρης, τραγούδησε για την Ματωμένη Κυριακή των συμπατριωτών του και την Πρωτοχρονιά όλων μας.
Αργότερα για τους Δρόμους που δεν έχουν Όνομα.

Σήμερα είναι μια άλλη μέρα.
It's a beautiful day, φίλε Άγιε.
Enjoy your... Party Girl(s).

.

.

(Μα, κι αυτό το μαλ**ισμένο, ήταν ανάγκη να ανεβάσει τις φωτογραφίες στο Facebook της;)

___________________________________________________________________

"Μπαμπά, ξύπνα και πες μου! Τι απάντησε ο Μαρούδας;"

Η φούσκα Ρουσόπουλου
Πώς μια -ούτε καν χρυσή- δημοσιογραφική μετριότητα κατάφερε να αναδειχθεί σε πρωθυπουργεύοντα της χώρας: μια ιστορία για γέλια και για κλάματα.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ

http://www.lifoland.gr/content/x6/1516


Υ.Γ. Ο τίτλος του post αφιερώνεται στον φίλο, που πριν πολλά χρόνια, ξύπνησε μέσα στα άγρια μεσάνυχτα τον πατέρα του, αγωνιώντας για την απάντηση τού τότε κυβερνητικού εκπροσώπου σε κάποιο ζήτημα (δεν θυμάμαι ποιό, αλλά υποθέτω) ελάχιστης σημασίας.

Κοσμικά.

http://www.highsociety.gr/default.aspx?newid=460

Βρε, πώς περνάει ο καιρός.

Βρέθηκα τις προάλλες σε ένα θέαμα, μια παράσταση από αυτές που ΑΝ την προτείνεις σε άλλους, θα αρχίσουν τα γκουκ-μουκ.

Εκατσα στη θέση μου και περίμενα την έναρξή της, όταν στο ακριβώς μπροστινό μου κάθισμα κάθησε μία σαραντάρα κυρία, της φουρνιάς μας δηλαδή, τόσο γενικά όσο και στην κυριολεξία εαν το κάνουμε πιο συγκεκριμένο και το περιορίσουμε στα όρια τού σχολείου που αποφοιτήσαμε.

Φουρνιά τού '86.

Μία κυρία που όταν ήταν κοριτσάκι, τής είχα (και με είχε) ... ιδιαίτερη αδυναμία και με συγκίνησε το γεγονός οτι την είχα μπροστά μου και - πιστέψτε με - σε πολύ, πολύ βελτιωμένη έκδοση.
Το κοινώς λεγόμενον "γυναικάρα".

Την είδα, την είχα μπροστά μου και ίσως και εκείνη με πρόσεξε (εάν βεβαίως με αναγνώρισε, παίζει και αυτό το ενδεχόμενο) αλλά κανείς δεν μίλησε στον άλλο.

Είχα να τη συναντήσω 22 (ολογράφως: είκοσι δύο) χρόνια.

Αυτό ήταν που με ενόχλησε περισσότερο.
Δεν με πείραξε που δεν ανταλλάξαμε κουβέντα, εαν υπήρχαν λόγοι θα το είχαμε κάνει όλον αυτόν τον καιρό.
Με χάλασε όμως όταν συνειδητοποίησα το γεγονός πως ανήκω πια στο ηλικιακό γκρουπ που επιτρέπει να έχω να συναντήσω μία από τις παιδικές μου αγάπες, πάνω από δύο δεκαετίες.

http://www.youtube.com/watch?v=TFMeru2subE

Μια ακρως ενδιαφέρουσα παράσταση "Ρεμπετικο"

Πέμπτη βράδυ και πήρα την καλή μου και πήγαμε στο Βασιλικό Θέατρο να παρακολουθήσουμε το θεατρικό " Ρεμπέτικο" .
Η παράσταση είχε μια ιδιαιτερότητα . Παιζόταν από το κρατικό θέατρο της Άγκυρας σε σκηνοθεσία του ίδιου του Φέρρη , όλο στα τουρκικά με υπέρτιτλους στα ελληνικά .
Κανα δυο γκουκ μουκ άκουσα σε προτάσεις που έκανα να πάμε παρέα..
Η παράσταση(μιουζικαλ) ήταν πολύ καλή .Συγκρινόμενη δε με τα γνωστά φέσια που έρχονται στη Θεσσαλονίκη , ήταν υπερπαραγωγή .
Ο τουρκικός θίασος ήταν εξαιρετικός , με ηθοποιούς καλούς , με φωνές ποιοτικές και με σκηνοθεσία ποιοτική.
Πέραν της καλλιτεχνικής ποιότητας πάντως , ήταν μια πολύ καλή προσπάθεια (καλλιτεχνική έστω) να νιώσουν κοντά Ελληνες και Τούρκοι .
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αντίστοιχη προσπάθεια από την πλευρά μας δεν έχει γίνει και σας λέω ότι εκτίμησα πολύ το ότι ασχοληθηκε το σημερινό θεατρο της Αγκυρας με ένα καθαρά ελληνικού περιεχομένου θέμα όπως αυτό της εξέλιξης (παράλληλα με τη ζωη στην Ελλάδα) του ρεμπέτικου τραγουδιού.
Αν δεν κάνω λάθος έχει άλλη μια παράσταση αύριο Κυριακή . Αξίζει...

Μα τι μου θυμίζει...

Έτσι μου έκανε κλικ, όταν είδα την φωτο της συνεδρίασης του ΔΝΤ,



και οι δύο θέλουν τα λεφτά σου αλλά με διαφορετικό τρόπο.

μάλλον προτιμότεροι οι δεύτεροι...

Τεχνοτροπία "Ποντίκι".

Οσοι από εσάς έχετε διαβάσει έστω και μία φορά την εβδομαδιαία εφημερίδα "Ποντίκι", θα έχετε σταθεί στο πραγματικά ασύλληπτο σκουπιδοαρχείο φωτογραφιών του και το καυστικό του χιούμορ (κατ'άλλους: "χούμορ") που τις συνοδεύει.

Σε όσα στιγμιότυπα απεικονίζονται ανώνυμοι πολίτες, εκτός από τους γνωστούς επώνυμους μαϊντανούς της πολιτικής, οι εκδότες δείχνουν την απαιτούμενη υπευθυνότητα και προσθέτουν, άγαρμπα είναι η αλήθεια, μαύρα γυαλιά στα πρόσωπά τους.

Επιτέλους άνοιξε!

Τρία χρόνια αναμονή έκανε ο μικρός μου Μιχάλης, και τι απαντάς σε ένα παιδί που θέλει σώνει και καλά να μπει στον εντυπωσιακό, για τα μάτια του, Λευκό Πύργο;

Υπομονή.

http://www.mbp.gr/html/gr/pirgos.htm

http://www.mbp.gr/html/gr/index.htm

Ο Λευκός Πύργος, το σύμβολο της μεγααάλης φτωχομάνας (που λέει ο has) με τα τζιπ των 4000 cc (που συμπληρώνω εγώ) άνοιξε ξανά την πύλη του και υποδέχεται, εδώ και λίγες μέρες, κάθε ενδιαφερόμενο.

Πιστέψτε με, οι άνθρωποι του Βυζαντινού έχουν κάνει εντυπωσιακή δουλειά, ανάλογη με αυτήν της "μαμάς"-Μουσείου.

Ολη η σύγχρονη ιστορία της πόλης μέσα από κείμενα και άφθονο οπτικοακουστικό υλικό.

Και όταν λέω άφθονο, το εννοώ!

Μόνο λίγη υπομονή (επι πλέον) χρειάζεται στην ουρά, καθώς μόνο εβδομήντα επισκέπτες επιτρέπονται ταυτόχρονα μέσα στο μνημείο.

Και μία σημαντική έλλειψη όσον αφορά την παρουσία μόνο της ελληνικής γλώσσας στην παρουσίαση της έκθεσης.

Ας είναι, καινούριο είναι το μαγαζί...

Ο Λευκός μας Πύργος, καθημερινά (εκτός Δευτέρας) και ως τις 3 μ.μ.

.

Και είναι αυτή η θέα τής μητέρας μας πόλης, πάνω στις πολεμίστρες, το καλύτερο ρετιρέ όλων, που δε θες να κατέβεις με τίποτα.

Γιάννης Γαϊτης. " 'Ολοι και μόνος ".

Σε αντίθεση με την αναιμική Infosystem, (την λειτουργία τής οποίας δεν αντελήφθην όσο βολτάριζα κάπου παραδίπλα της), όσοι από εσάς βρεθείτε στην περιοχή πλησίον της ΔΕΘ, αφιερώστε μισή ώρα στην αναδρομική έκθεση του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης για τον Γιάννη Γαϊτη και γνωρίστε (ή ξανασυναντείστε) έναν σημαντικό, καινοτόμο Έλληνα καλλιτέχνη.

http://www.mmca.org.gr/el/exhibition.htm?m=1;2

Zeitgeist: Addentum

Βρείτε χρόνο και δείτε το καταπληκτικό ντοκιμαντέρ Zeitgeist: Addentum διαθέσιμο επίσημα εδώ και με ελληνικούς υπότιτλους Ειδικά η εισαγωγή, περίπου τα πρώτα 6-7 λεπτά είναι ένα εικαστικό αριστούργημα. Με μια λέξη το θέμα είναι money mechanics, δηλαδή πως δουλεύει ο κύκλος του χρηματικού οικοσυστήματος. Κάπου λίγο παρασύρεται σε ιστορίες συνωμοσίας αλλά το συγχωρείς γιατί οι προθέσεις είναι καλές παρά το fact checking που χρειάζεται.
Δεν θα το είχα πάρει χαμπάρι εάν δεν ήταν για ένα tweet του phaistonian, να'ναι καλά.

Infosystems 2008

Δείτε τις φωτό με σχόλια στο flickr. Γενικά είναι ένα πανηγύρι χωρίς νόημα. Έμεινα μόνο λίγη
ώρα αλλά είναι πλέον φανερό ότι πρέπει ή
να αλλάξει ριζικά ή να καταργηθεί.

Η εξέλιξη ενός εξωφύλλου

Σαν παλιός παλιός βινυλιάς (~1000 κομμάτια) και εγώ έχω μια ιδιαίτερη αγάπη στα εξώφυλλα. (θυμάστε το post με το cover-head?) Ειδικά οι παραλλαγές σε ένα θέμα μπορούν να είναι μια ιστορία μόνες τους. Βρήκα λοιπόν αυτό site που έχει μαζέψει πάρα πολλά και ωραία και το συνιστώ. Ξεχώρισα το "Elvis Presley" που έδωσε το αριστούργημα "London Calling" και πολλά άλλα πάνω σε αυτό πλέον βέβαια όπως θα δείτε.
Οι Beetles γενικά έχουν την τιμητική τους, όπως και Pink Floyd αλλά νομίζω ότι το Abbey Road είναι όλα τα λεφτά σε ότι αφορά τους εικαστικούς επίγονους.

Οπτικοποιόντας τον πολιτικό λόγο

Ωραία δουλειά του nylon.gr που χρησ. το wordle για να κάνει ένα σύννεφο πυκνότητας-συχνότητας των λέξεων κλειδιά που χρησημοποίησαν οι ΓΑΠ και ΚΚ κατά την ομιλία τους στην ΔΕΘ του Σεπ. 2008.
Λεπτομέρειες και ανάλυση στο post της nylon αλλά μεταφέρω εδώ το σύννεφο του ΚΚ
και αυτό του ΓΑΠ


Σαν να λένε "Θα" "μεταρρυθμίσω" την "ανάπτυξη" του "κράτους" της "Ελλάδας"!