Ζήτω! (acapela.tv)

Εκδοση Βιβλιου Θαναση Σκαπερδα

Δυστυχως καποια τρεχαματα με τον μικρο σε γιατρους τις 2 προηγουμενες βδομαδες, αλλα και η μικροτερη προβολη εκ μερους του συγγραφεως της παρουσιασης του 2ου του βιβλιου, δεν μου επετρεψαν να σας ειδοποιησω εγκαιρως.
Η παρουσιαση του βιβλιου του εγινε την προηγουμενη Παρασκευη, παλι στον Μαλλιαρη.
Για οσους ενδιαφερεστε το βιβλιο λεγεται "Το Αντανακλαστικό Δάχτυλο" και το μονο που μπορω να αποκαλυψω ειναι η σημαντικη συμμετοχη της μουσικης στις σκεψεις του αδελφου μου.
Οι αναμενομενες αντιρρησεις σου, φιλε @mgpolitis για τον τροπο εκδοσης του βιβλιου, ειναι γνωστες και ηδη του της εχω επισημανει. Εφοσον θελεις μπορω να σε βοηθησω να επικοινωνησεις με τον αδελφο μου για περισοοτερες λεπτομερειες εναλλακτικων τροπων εκδοσης.

Συνταγή για μηλόπιτα.

Συστατικά
Ζύμη:
2 1/2 φλ. αλεύρι
1/2 κ.γ. αλάτι
3/4 φλ. βούτυρο
6-7 κ.σ. κρύο νερό

Γέμιση:
3/4-1 φλ. ζάχαρη
1/2 κ.γ. αλάτι
1 κ.γ. κανέλα
1/2 κ.γ. μοσχοκάρυδο
1 1/2 κ.σ. αλεύρι
6-8 μήλα
2 κ.σ. βούτυρο

Οδηγίες

Για τη ζύμη:
Σε μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι με το αλάτι.
Κόβουμε μέσα το βούτυρο και το ανακατεύουμε τρίβοντάς το, μέχρι να γίνει σαν να έχει το αλεύρι μικρά μικρά μπαλάκια.
Μετά προσθέτουμε το νερό κουταλιά κουταλιά μέχρι να κρατιέται η ζύμη και να μπορούμε να την ανοίξουμε.

Γέμιση και συναρμολόγηση:
Σε άλλο μπολ ανακατεύουμε τη ζάχαρη, το αλάτι, την κανέλα, το μοσχοκάρυδο και το αλεύρι.
Καθαρίζουμε και κόβουμε κομματάκια τα μήλα.
Τα ρίχνουμε στο μπολ να καλυφθούν με το μείγμα καλά.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε δύο μέρη (το ένα μεγαλύτερο από το άλλο). Ανοίγουμε το ένα κομμάτι, να γίνει λίγο μεγαλύτερο από το ταψί μας και το στρώνουμε καλά στο ταψί.
Ρίχνουμε από πάνω τα μήλα και βάζουμε το βούτυρο σε μικρά κομματάκια από πάνω.
Ανοίγουμε και το άλλο κομμάτι της ζύμης και σκεπάζουμε την πίτα.
Κλείνουμε καλά τις άκρες και κάνουμε τρύπες με το πιρούνι μας στο πάνω μέρος της πίτας.
Ψήνουμε για 10' στους 220° και μετά για 30-40' στους 180°.

Χρόνια πολλά Αντώνη.....

Πολλές ευχές για την ονομαστική σου εορτή.....ότι επιθυμείς να γίνει πραγματικότητα....

και να μας γράφεις κάπου κάπου....

Finita la musica, passata la fiesta.

Ελληνιστί, "έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος".
Ή "κάθε κατεργάρης στον πάγκο του".



Και εν προκειμένω, νύφης απούσης, έχουμε να κάνουμε με πλαστικό, φουσκωτό ταϊβανέζικο Αγιοβασίλη που ξεφούσκωσε ο έρμος μετά από ένα κοπιαστικό δεκαπενθήμερο, μας διασκέδασε όσο μας διασκεδασε, στόλισε τις μέρες μας και έλαβε θέση στο παρτέρι της Ικτίνου, εκεί που τον πέτυχα πριν κανά μισάωρο, λίγα μέτρα έξω από την πόρτα τού σχολείου, αναμένοντας μέσα στα χόρτα και την βροχή το μαγικό χέρι που θα τον βοηθήσει να καταλήξει κατά Ταγαράδες μεριά.

Τζάμπα θα τον περιμένουν στην Καισάρεια και φέτος.

Αργίες-ημιαργίες τέλος, σήμερα άνοιξαν και τα σχολεία, τέτοια μέρα κλαίγαμε με μαύρο δάκρυ για την υποδοχή του τύπου "βγάλτε μια κόλλα χαρτί" που μας επιφύλασσαν σαδιστικά οι σοφοί διδάσκοντες μας.

Τώρα είτε το καταλαβαίνουμε από τα παιδιά μας, τις δουλειές μας, είτε ακόμα απλά και μόνο από την δυσάρεστη εμπειρία να βρεθούμε εγκλωβισμένοι οδηγώντας το ΙΧ μας κάπου στην πόλη.

Και πάλι "Καλή χρονιά"!
Και συνεχίζουμε.

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Καλη χρονια σε ολους σας και στις οικογενειες σας!!!
Καθε πρωτοχρονια θυμαμαι τα χαρτια που εχουμε παιξει τα βραδια της Πρωτοχρονιας.
Η προθυμια των γονιων μου για συγκεντρωση φιλων στο σπιτι μου, μου εδωσε το δικαιωμα απο πολυ νωρις (Γ' Γυμνασιου ή Α' Λυκειου δε θυμαμαι ακριβως) να σας φωναξω για χαρτια στο σπιτι, και στη συνεχεια η συναξη αυτη να γινει θεσμος.
Αν εξαιρεσουμε μια φορα στο σπιτι του chitis και αλλη μια του Mgp καμια 10αρια φορες ηρθατε σπιτι μου και οντως το γελιο ηταν τρομερο. Νομιζω οτι σαν χαρτοπαικτη πλακα, η καλυτερη ηταν στο σπιτι του chitis μεταξυ του Προεδρου (του Jordan τρομαρα του.....) και του Mgp. Επισης ειχε τρομερο χαβαλε μια φορα στο σπιτι μου με το Φιλιππο οπου ηταν σε τρομερη λεκτικη ρεντα.
Κλασικες στιγμες ολων αυτων των βραδιων τα μικρα πονταρισματα του Antonis και του christos για διαφορετικους ομως λογους ο καθενας. Ο christos για την καλη του την ψυχη και ο Antonis για την καλη του καβουριστικη τσεπη.
Ολα αυτα αποτελουν πολυ ομορφες αναμηνσεις και δειγμα του ποσα χρονια εχουν περασει απο τοτε αλλα και ποσο εχουμε μεγαλωσει....
Γεροι να ειμαστε και πιθανον να το επαναλαβουμε καποια φορα.