Να μην χρειαστούμε... απουσιολόγο.

Dear buddies,

όσο περνούσε η ώρα και (τσεκάροντας το e-mail box μου) δεν έβρισκα νεώτερα από τον Maurice, πίστευα πως, χθες βράδυ, ειχε πιει λίγη ρετσίνα παραπάνω και... πάπαλα το blog.

Δες όμως που, ο old-schoolmate μας (όλοι δικαιούμαστε να αμερικανίζουμε) φάνηκε αντάξιος των ταπεινών προσδοκιών μας και το έστησε το τσαρδί στο τσατ-πατ!

Χαιρετίζω τα θυρανοίξια του εντευκτηρίου μας, συμφωνώ απόλυτα με το συναισθηματικό σκέλος του εναρκτήριου σημειώματος από τον Μαυρίκιο και υπόσχομαι να είμαι εδώ, μέσα απο την καθημερινότητά μου/μας.

Χαιρετίσματα σε όλους, το μαγαζί κλείνει για σήμερα, μαζί του και ο υπολογιστής μου.
(Γαμώ το, μετά και από αυτό, το laptop είναι μονόδρομος).

Πραγματικά θα ηθελα να φανούμε συνεπείς σε αυτη την ιστορία, να μεγαλώσουμε την χθεσινοβραδυνη παρέα και να μην χρειαστεί να έχουμε...απουσιολόγο.

Από αύριο, ξανά εδώ.
Νίκος.