Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

40άρης sskape.

Ολοστρόγγυλα σαραντάρης, σγουρομάλλης χαζομπαμπάς.

Ο θρύλος αναφέρει πως στην Α'Δημοτικού είχε αναπτύξει παράπλευρη εσωσχολική δράση με τη σύσταση συμμορίας.

Στα χρόνια του γυμνασίου-λυκείου αλήτευε στην περιξ της Προξ.Κορομηλά περιοχής ενώ συμμετείχε και σε γηπεδικούς τραμπουκισμούς.

Κατά τα φοιτητικά του χρόνια επιδόθηκε σε ανηλεές κυνηγητό σεξουαλικού περιεχομένου, διώκοντας, κατά προτίμηση, πρωτευουσιάνικα κοράσια.

Αργότερα, και κατά την στρατιωτική του θητεία, εκδιώχθηκε από το μητσοτακικό καθεστώς και υπηρέτησε με αυταπάρνηση την πατρίδα από την "παραμεθόριο" των... καφέ της Αλεξανδρούπολης.

Κάπου εκεί, χάνονται τα ίχνη του ήρωα της σημερινής μας ιστορίας.


Τα χρόνια περνούν.

Οι φήμες λένε οτι σήμερα, διαμένει περιφερειακά της πόλης, απαρνηθείς το κέντρο της που τον εγαλούχησε.

Επαιξε αλβανική πυραμίδα,
έπαιξε ΠΡΟ-ΠΟ,
έπαιξε με τα λίμιτς απς εντ νταουνζ,
φημολογείται πως ζει από το στοίχημα,
συναγωνίζεται τους παλιόφιλους σε διαγωνισμούς προγνωστικών ποδοσφαίρου ανά διετία.

Κερδισε το μεγάλο του στοίχημα με την έλευση τού Γιωργάκη του.

Οικογενειάρχης ων, διασχίζει όλο το πολεοδομικό συγκρότημα και αγόγγυστα (sic) βγάζει το μεροκάματό του στην περιοχή του λιμένος.
Ετσι λέγεται.
Για το νυχτοκάματο ουδείς λόγος.

Παράλληλα, εκπληρώνει το μεγάλο του όνειρο και γίνεται ιδιοκτήτης-προπονητής του επιτυχημένου διαδικτυακού συλλόγου Steverpool, προκαλώντας ως συνήθως τους πάντες με την ιδιόρρυθμη συμπεριφορά του.


Κι αν στη ζωή αλλάξαν όλα...
σταθερή αξία το scotch-brite μαλλί.

Να τα εκατοστήσεις, ρε.
Κοντεύεις.

(Αφιερωμένο, μέρα που είναι):

http://www.youtube.com/watch?v=KjRkxx9EN_I

6 σχόλια:

σταυρος είπε...

ευχαριστω χυτη για τα χρονια πολλα αλλα και για το γλαφυρο, πιπερατο βιογραφικο.

σιγα σιγα μπαινουμε ολοι στη 40something γενια

mgpolitis είπε...

Χρόνια πολλά Σταύρο και καλώς ήρθες στην παρέα των -αντα ;-)

mgpolitis είπε...

Αφιερώνω σε όλους εμάς τους 40+ την παρακάτω δημοσίευση:
ScienceDaily: Older People Are Happy: Life Begins At 40 And 50 And 60

has είπε...

Καλός και δεμένος ο λόγος σου Χύτη και να τον χαιρόμαστε το Νεαρό .


Για την ταμπακιέρα όμως τίποτε...

Ούτε για το θυρωρό , ούτε για τις καραμέλες ...

Ε, ρε αλτσχάιμερ στα σαράντα...

chitis είπε...

Ναι, ναι, κάτι αρχίζω και θυμάμαι...

Μισό λεπτό, αρχίζει και ξεδιαλύνει.

Μάλιστα νομίζω ότι ο θυρωρός ήταν και συνονόματός μου.

Ήταν τότε που οι θυρωροί έδιναν καραμέλες στα τετράχρονα χωρίς να ζητούν ιδιαίτερες ανταποδόσεις.

(Τώρα, το ξαναχάνω.
Ισως να μπορούσε κάποιος άλλος να βοηθήσει).

Christos Friderikos είπε...

Χρόνια πολλά Σταύρο....(έστω και καθυστερημένα)...ότι επιθυμείς...

Συγχαρητήρια Νίκο για το βιογραφικό...