Απόγευμα Μεγάλης Παρασκευής τού Μηδέν Οκτώ.

Ο Mgp τα κοπάνησε χθες βράδυ.
Ο has&tas την κοπάνησε γενικώς...
Ο antonis φροντίζει με ομοιογένεια τον επιτάφιο στην ομογένεια.
Ο sskape φροντίζει την ατομική υγειινή (ξεσκατώνει) τον μπέμπη του.
O christos ψωνίζει δώρο για το βαφτιστήρι του (ευχαριστώ για την προτίμηση!)
Τον greg τον "κόβω" νά'ναι κατά το χωριό της συζύγου.
Και ο υπογράφων να δίδει τον αγώνα τον άνισο (μα, τι λέει ο poet ;) στις επαγγελματικές και διαδικτυακές επάλξεις.

Καλό Pasqua σε όλους!
Ευχές σε σας και τις οικογένειές σας.

Cult - η ανάλυση ενός τραγουδιού, μέρος δεύτερο

WikipediaΔεν μπορώ να πω, με εκφράζει! Μία φορά το άκουσα και κόλλησα. Τόσο παραστατικές εικόνες, που τις έχω ζήσει και τις πιστεύω ακράδαντα. Ειδικά το τελευταίο μέρος με το αλκοόλ να σε ανατριχιάζει καθώς κυλάει στη σπονδυλική στήλη... Όποιοι πιστοί προσέλθετε, αλκοόλ!

Gogol Bordello, Alcohol (2007, Super Taranta)

Yeah oh yeah you seen me walk
On burning bridges
Yeah oh yeah you seen me fall
In love with witches
And you know my brain is held
Inside by stitches
Yet you know I did survive
All of your lovely sieges

And you know that I'll pick up
Every time you call
Just to thank you one more time

Alcohol, Alcohol

And you know that I'll survive
Every time you come
Just to thank you one more time
for everything you've done

Alcohol, Alcohol

And I'm sorry some of us
Given you bad name
yeah oh yeah, cause without you
Nothing is the same
Yeah oh yeah I miss you so
Every time we break up
Just to hit a higher note
Every time we make up

And you know that I'll pick up
Every time you call
Just to thank you one more time
And you know that I'll survive
Every time you come
Just to thank you one more time
for everything you've done

Alcohol, Alcohol

(κάτι στα ρώσικα?)

Who is crawlin' up my spine - alcohol
I was waiting long long time - alcohol
Now you teach me how to rhyme - alcohol
Just don't stab me in the back with the cortisol
Now forever reunite - alcohol
Now you teach me how to rhyme - alcohol
Screw a light bulb in my head - alcohol
may that ceremony be happy or sad
And you know that I'll pick up
Every time you call
Just to thank you one more time
for everything you've done
Alcohol

Cult ή αλλιώς οι πολλές διαστάσεις της μουσικής εκφρασης, μέρος πρώτο

O Ζορζ Πιλαλί, ο Johnnie Βαβούρας, ο Πουλίκας και τα άλλα παιδιά είναι μια ανάγνωση της μουσικής έκφρασης με περισσότερα επίπεδα πολυπλοκότητας. Γιατί cult με την δικιά μου έννοια δεν είναι η Sassa Basta ούτε τα 'ταλέντα' της Πάνια. Ξεκινώντας από την σκηνή του καμπαρέ στη δεκαετία του '30 και τον Brecht φτάνουμε στις μέρες μας με τους Tiger Lillies, τους Gogol Bordello, Red Elvises και τους Leningrad Cowboys, to mention just a few. Ήχος, μελωδία, χρώμα, κίνηση, θέατρο, με μια λέξη όλα. Ακούστε και σχολιάστε και προσθέστε τα δικά σας:
1. Those Were the Days, Leningrad Cowboys
2. Born To Be Wild, Leningrad Cowboys
3. Delilah, Leningrad Cowboys
4. Super Taranta, Gogol Bordello
5. Alcohol, Gogol Bordello
6. Start wearing purple, Gogol Bordello
7. I wanna see you Bellydance, Red Elvises
8. Υπάρχω, Πουλίκας σαν αξιωματικός-zombie στον Δράκουλα των Εξαρχείων του Ζερβού
9. Banging in the nails, Tiger Lillies (επίκαιρο λόγω Πάσχα)

'Οπως το πάρει κανείς.

Εγώ γιατί το βρίσκω διασκεδαστικό;


Συνέχεια από τα προηγούμενα posts.
"Σαπουνόπετρα" (και πάλι του Ν.Ζερβού):
Ο ορισμός του kitsch, cult, χοντροκομμένου greek movie.

Μνημειώδης σκηνή (ο μεθυσμένος γιός), και θαυμάστε ροκ cast.

http://www.youtube.com/watch?v=_1no6221egI

Αρκετά εύστοχα και κάποια από τα σχόλια των χρηστών του YouTube.

Ελληνική screwball comedy.

Με αφορμή τα προηγούμενα.
Γιάννης Γιοκαρίνης και Σάκης Μπουλάς at their best!


(Από τους "Τηλεκανίβαλους" του Νίκου Ζερβού):



"Ρε συ, έχεις... πιτυρήθρα, το ξέρεις;"

Τι να φτουρήσουν τώρα οι Τρελές Σφαίρες και ο κάθε Μελ Μπρουκς;

Απόκληρος

Α ρε Νίκο γαμώ το μπελά μου τι με βάζεις να κάνω πρωινιάτικα... Είμαι στο γραφείο από τις 06:30 για να τελειώσω ενα @#$%&^* report που πρέπει να στείλω και βλέπω το σχόλιο σου. Το μεταφέρω αυτούσιο εδώ για να μην θάβεται στην θλίψη της μονολεκτικής ενασχόλησης του Chris με τα αθλητικά δρώμενα. Λες λοιπόν:

Ούτε γάβρος, ούτε χανούμι
(κοινώς, για τέτοιο πρωτάθλημα, στα τέτοια μου!)
has&tas, ωραίο το άσμα, και καλύτερο θα ήταν το κλιπάκι εάν τα βλέπαμε κιόλας τα μούτρα του "πάντα νέου" Γερμανού.
Να υποθέσω οτι το Σαββατο ήσουν στην "Αίγλη";
Μυστηριωδώς, διάλεξες ένα τραγούδι που έπαιξε πολύ για την λίστα μου αλλά τελικά έμεινε στην απ'έξω.
Το λατρεύω και έχω... κοιμήσει άπειρες φορές το Μιχάλη με αυτό (!)
Καποιες άλλες εποχές, κοντινές χρονικά, πολύ μακρινές συναισθηματικά, που όλα στη ζωή μου ήταν αλλιώς, λες και το ξερα που του τραγουδούσα τους συγκεκριμένους στίχους.
Είναι ωραίος ο Γερμανός.
Και πέρα απο τον "Απόκληρο", ένα καταπληκτικό άλμπουμ ("Τα μπαράκια") που ήταν το παρθενικό του (1981), σε συμπαραγωγή Νιόνιου, που ήταν όλο μια επιτυχία, με τραγούδια "ένα κι ένα, διαμαντάκια" και όμοιό του, εμπορικά και καλλιτεχνικά δεν μπόρεσε να φτάσει ο πειραιώτης βάρδος.

Πρώτα από όλα ο τύπος που τραγουδάει σαφώς και δεν είναι ο Γερμανός, αν και κάνει προσπάθεια να τον μιμηθεί. Περισσότερο από την Αίγλη μάλλον το σαλόνι του σπιτιού του ήταν. Άκουσα και τα άλλα του τραγουδάκια πάντως και δεν είναι καθόλου άσχημα, τα συνιστώ. Ο Γερμανός υπήρξε μια εφηβική μου αγάπη και σαν τέτοια θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση. Η αλήθεια είναι ότι σε μένα δεν έπαιξε ποτέ για την λίστα μου. Κάπου τον έχω αφήσει πίσω. Υπάρχουν όμως τραγούδια του που είναι "ενθύμια τρυφερότητας" και συμφωνώ απόλυτα στα όσα λες για τα 'Μπαράκια'. Θαμμένο λοιπόν στην Β' πλευρά ενός άλμπουμ του Γιάννη Γιοκαρίνη (αυτό με το 'Αχ Ευλαμπία') βρίσκεται το παρακάτω τραγουδάκι που ερμηνεύει ο Γερμανός αλλά έχει γράψει ο ΓΓ:

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ
Ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις,
έξι μήνες που δεν έπιασα μολύβι και χαρτί
ή ένα όργανο μια νότα να σου γράψω.

Μα στον έβδομο τον μήνα ένα πρωί
μες στο γέλιο σου μου φάνηκε πως είδα την ζωή
σαν τραγούδι που γυρεύει να το γράψω.

Ε αυτό θα κάνω τραγούδι, σου είπα και με κοίταγες,
ε αυτό θα κάνω τραγούδι, σου είπα και δεν μίλαγες,
παίρνω μια κιθάρα, χαρτί και μολύβι, στον καναπέ εσύ κάτι ψιθυρίζεις
κιθάρα, κασετόφωνο και στρογγυλό τραπέζι,
σε πήρε ο ύπνος μάτια μου και η έμπνευση μου παίζει.

Όταν ξύπνησες σε πήρα αγκαλιά
και σου διάβασα τι έγραψα για σένα στο χαρτί
μια κοιτούσες το χαρτί και μια εμένα.

Τώρα όμως να διακόψω μου ζητάς
και το πιάνο δυνατά με τα χεράκια σου χτυπάς
υπομονή σε λίγο θα 'χεις την ελευθερία.

Ε αυτό θα κάνω τραγούδι, σου είπα και με κοίταγες,
ε αυτό θα κάνω τραγούδι, σου είπα και δεν μίλαγες,
παίρνω μια κιθάρα, χαρτί και μολύβι, στον καναπέ εσύ κάτι ψιθυρίζεις
κιθάρα, κασετόφωνο και στρογγυλό τραπέζι,
σε πήρε ο ύπνος μάτια μου και η έμπνευση μου παίζει.

Κάθε φορά που κάθομαι μέχρι αργά μπροστά στον υπολογιστή και βλέπω τις κόρες μου να ζουζουνίζουν γύρω μου κάτι πάντα μου το φέρνει στο νου... Ας είναι ευγενικός ο χρόνος με τον Βαγγέλη, είναι από αυτούς που δεν θα έπρεπε ποτέ να γεράσουν.

ΥΓ Ο Γιοκαρίνης είναι για μένα από τις περιπτώσεις καλλιτεχνών που δεν μπόρεσαν να φανούν αντάξιοι του ταλέντου τους. Έκαναν πολύ καλή δουλειά αλλά κάπου δεν μπόρεσαν να παλέψουν το σύστημα και να μείνουν μέσα στα δρώμενα. Μια άλλη τέτοια περίπτωση είναι ο Μηλιώκας, από τις πλέον cult φιγούρες των '80s και με κοφτερή ματιά στα κοινωνικά τεκταινόμενα. Σταματάω εδώ γιατί έχω ήδη αργήσει...

ΤΙΤΛΟΣ

Ολυμπιακός ή ΑΕΚ......????

Παρασκευή ,18.4.2008 ώρα 19,10

(κινητό)

Θ - Έλα Γρηγόρη.. Πάω στο Φίλιππο γυμναστήριο.Θα έρθεις ?

Γ - Δε μπορώ να ρθω.. είμαστε με το Μαυρίκιο και βλέπουμε κατι στο Ιντερνετ...

Καλοο?

What's in a name? That which we call a rose by any other name would smell as sweet.

Φαίδων stikes back, νομίζω ότι ζωγράφισε το αριστούργημα του για το Σκοπιανό:

΄Ενα κατάλοιπο από το παρελθόν της Washington που μας θυμίζει ότι ( πολύ πριν εγκατασταθούν εκεί οι προπάτορες της σημερινής, ευρηματικής σε σενάρια παγκόσμιας κυριαρχίας, γραφειοκρατικής ελίτ του State Department) δεν ήταν παρά ένας καταυλισμός αυτοχθόνων γηγενών, είναι το όνομα του ποταμού που τη διασχίζει. Το όνομα Ποτόμακ αποτελεί σήμερα ένα τεκμήριο, για να θυμίζει τους γηγενείς Ερυθροδέρμους καθώς και με τον όποιο τρόπο έχουν αυτοί εκλείψει.
Κατάλοιπο από το παρελθόν, και σήμερα ένα ιστορικό τεκμήριο, αποτελεί επίσης και το όνομα της πρωτεύουσας του γειτονικού κράτους εκείνου, οι ιθύνοντες του οποίου διακήρυτταν προχθές ότι ευχαρίστως θα έδιναν το όνομα του απερχόμενου Πλανητάρχη σε μια κεντρική πλατεία της πόλης τους. Το όνομα Σκόπια (> αρχ. Scupi) αλλά και τοπωνύμια της εγγύτερης περιοχής της σημ. πρωτεύουσας της FYROM δεν προέρχεται από κάποια σλαβική διάλεκτο , αλλά από τη γλώσσα των αυτοχθόνων , του θρακικού φύλου των Δαρδανών, των γλωσσικών προγόνων των σημερινών Αλβανών. Αυτοί είναι οι... «Ερυθρόδερμοι» της περιοχής αυτής που αναφέρονται στις ιστορικές πηγές ως κάτοικοι της γειτονικής μας χώρας, τουλάχιστον δέκα αιώνες πρίν εγκατασταθούν εδώ (τον 7ο μ.Χ.) τα σλαβικά φύλα. Κοντολογίς: το όνομα των Σκοπίων αποτελεί μια ιστορική πηγή που, μαζί με περαιτέρω μαρτυρίες, τεκμηριώνει ένα αντικειμενικό δεδομένο: ότι η σημ. βόρεια FYROM αποτελεί το εθνογενετικό λίκνο των σημερινών Αλβανών. ΄Αλλο ένα ιστορικό επιχείρημα, το οποίο παραβλέπουν με περισσή ευκολία οι αυτοαποκαλούμενοι «Μακεδόνες» των Σκοπίων.
« Ποια αξία έχει ένα όνομα;» - Στο ερώτημα αυτό που θέτει ο ήρωας του Σέξπιρ ( «Ρωμαίος και Ιουλιέττα») θα απαντούσαμε ότι η αξία του είναι μηδαμινή, όταν αυτό χρησιμοποιείται ως ψευδεπίγραφο. Απόδειξη η άνεση, με την οποία αποχωρίστηκε από το όνομα, αλλά και από τη «μακεδονική» του εθνική ταυτότητα, ο πρώην πρωθυπουργός της FYROM Ljupco Georgijevski (1998-2002) και έλαβε, αυτός και η οικογένειά του, τον Ιούλιο του 2006, βουλγαρικό διαβατήριο.

Πολιτικό Quiz

Τιμώντας το τεράστιο πολιτικό τέρας που λέγεται Byron Πολύδωρας, που πρόσφατα μας χάρισε τη σοφία του τυπωμένη σε πτώματα βασανισμένων δέντρων, ρωτάω:

Τι κοινό έχει ο Lord Byron με τον Byron Πολύδωρα και τους Boney M?
Η απάντηση είναι ουσιαστική και όχι ευφυολόγημα τύπου όλα έχουν 'μπ'
may the force of γράνα be with you!

Αναζητόντας την ελληνική ταυτότητα

Στις μέρες της αναζήτησης του Μακεδόνα να'σου ένα ωραίο του Μαλιγκούδη για την ελληνική μας ταυτότητα. Έχω κάνει πολλές αναφορές για το θέμα και έχω παραπέμψει σε παλιότερα άρθρα του εξαιρετικού ακαδημαικού αλλά αξίζει να (ξανα)διαβάσει κανείς αυτό που λέει. Σύντομα, χωρίς αρλούμπες, είναι συντριπτικά αποτελεσματικός στο μήνυμα που θέλει να περάσει, enjoy!

Θα ήταν, ιδιαίτερα στις μέρες που διανύουμε (με την επαναφύπνιση
ποικίλων παραλλαγών του εθνικισμού), ίσως παρακινδυνευμένο να
αναζητήσει κανείς κάποιες «ιδιαίτερες ελληνικές αξίες» και να πασχίσει
μάλιστα να εντοπίσει τη διαχρονική τους επίδραση σε κάποια
(υποτιθέμενη) ταυτότητα των Ελλήνων. Θα προσπαθήσω λοιπόν να απαντήσω
ξεκινώντας από μια κατηγορία που για μένα, ως ιστορικό, είναι
ανιχνεύσιμη: την ελληνική ταυτότητα.
Αν ως «ελληνική ταυτότητα»
ορίζαμε τη συλλογική μας νοοτροπία, όπως αυτή ανιχνεύεται διαχρονικά,
τότε θα διακρίναμε ως σταθερό της στοιχείο την εξατομίκευση, τη
δεσπόζουσα δηλαδή θέση που κατέχει στη νοοτροπία του Νεοέλληνα το
μεμονωμένο άτομο, το οποίο διατηρεί την προτεραιότητα έναντι του
συνόλου.
Ως «ιδιαίτερη (νεο)ελληνική αξία», το ατομικό «εγώ»
χαρακτηρίζει τη συλλογική μας νοοτροπία και αντικατοπτρίζεται με
ενάργεια σε μια αντικειμενική κατηγορία όπως είναι το όργανο της
επικοινωνίας μας, η γλώσσα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη νεοελληνική
δεν μπορεί να αποδοθεί παρά μόνο περιφραστικά μια λέξη από τη γλώσσα
ενός Κεντροευρωπαίου, στη νοοτροπία του οποίου το συλλογικό έχει την
προτεραιότητα έναντι του ατομικού. ΄Ετσι, η γερμανική λέξη Ruecksicht
(και η ταυτόσημή της ohled στα τσεχικά)- μια έννοια- κλειδί για τη
νοοτροπία των Ευρώπιαων μας εταίρων, δεν μπορεί παρά μόνον περιφραστικά
να αποδοθεί στην καθ’ημάς νεοελληνική : «η φροντίδα του να ρίχνει
κανείς μια ματιά πίσω από την πλάτη του (γύρω του), μήπως ενοχλεί το
γείτονα ή τον διπλανό του».
Η άλλη, η θετική, πλευρά του νομίσματος
αντικατοπτρίζεται και πάλι από τη γλώσσα μας. Η έννοια «φιλότιμο» που
χαρακτηρίζει τη νοοτροπία του Νεοέλληνα δεν μεταφράζεται μονολεκτικά σε
μια οποιαδήποτε δυτική γλώσσα.
Να είναι, άραγε, το φιλότιμο του
ατομικιστή Ρωμιού εκείνο που, τελικά, θα μας οδηγήσει μακριά από την
στενωπό που σήμερα βρισκόμαστε;

άντε γιατί έχω αρχίσει να ντρέπομαι που ταυτίζεται η Θεσσαλονίκη με ένα σκαιό και συντηρητικό μόρφωμα, έτσι όπως την έχουν καταντήσει ο νέος Παπαφλέσσας γνωστός με το Nom de guerre "Άνθιμος", ο Νομάρχης-Ζορρό-Τηλεμαιντανός, ο λαοπρόβλητος, άοκνος οραματιστής, φτερωτός (οδοντο)γιατρός, η εκδοτική eminence grise και συλλογικό μας υποσυνείδητο και το λουρί της μάνας τους.

ProiniPilala

ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Σημερα βλεποντας καποιες εφημεριδες στο ιντερνετ επεσα σε ενα αρθρο των ΝΕΩΝ :

http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080403&nid=8064663&sn=&spid=877

καταπληκτικη σκεψη και αρκετα ανωδυνη
υπαρχει μαλιστα και site http://clanduneon.over-blog.com/
που δειχνει τα βιντεο που σβηνουν τα φωτα απο τα μαγαζια

Aυτό είναι Αθλητικό quiz.

Ποια χώρα ηττήθηκε σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου, αφού προηγούμενα στην ίδια διοργάνωση, είχε ξεφτιλίσει την (μετέπειτα) αντίπαλό της με 5 γκολ διαφορά;

Αθλητικό Quiz

Σε αγώνα ποδοσφαίρου η γηπεδούχος ομάδας προηγούνταν 5-0 στο ημίχρονο και 7-1 στο 60'. Βρείτε ποιο ήταν το τελικό σκορ και για το grand prix de la jurie βρείτε και τον αγώνα.

Αποχωρώ από την "παρέα".

Θα μπορούσα να μη γράψω και τίποτα απολύτως.
Φανερά χολωμένος από τη στάση κάποιου από την παρέα μας, πήρα την απόφαση να αποχωρήσω από το blog.
Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, αυτός που έγραψε και είπε για την πάρτη μου, γνωρίζει πολύ καλά τι λέω.
Κρίμα.
Μόνο αυτό.