Ο Mgp τα κοπάνησε χθες βράδυ.
Ο has&tas την κοπάνησε γενικώς...
Ο antonis φροντίζει με ομοιογένεια τον επιτάφιο στην ομογένεια.
Ο sskape φροντίζει την ατομική υγειινή (ξεσκατώνει) τον μπέμπη του.
O christos ψωνίζει δώρο για το βαφτιστήρι του (ευχαριστώ για την προτίμηση!)
Τον greg τον "κόβω" νά'ναι κατά το χωριό της συζύγου.
Και ο υπογράφων να δίδει τον αγώνα τον άνισο (μα, τι λέει ο poet ;) στις επαγγελματικές και διαδικτυακές επάλξεις.
Καλό Pasqua σε όλους!
Ευχές σε σας και τις οικογένειές σας.
Παρασκευή 25 Απριλίου 2008
Απόγευμα Μεγάλης Παρασκευής τού Μηδέν Οκτώ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Καλή Ανάσταση και σε σένα μοναχικέ καβαλάρη...
Τί να σε κάνω...
Εγώ φεύγω αύριο πρωί για Σύρο , όπως με έταξε ο κουμπάρος σου .
Καλή Ανάσταση σε όλους ειδικώς και γενικώς .
Αγάπη και Ειρήνη σε όλους μας εύχομαι!
Επίσης ευχές σε όλους! Ακόμα πονάει το κεφάλι μου από το hangover των παραδοσιακών ούζων με τους συναδέλφους από το γραφείο...
Αγαπητέ Νίκο σου αφιερώνω το κλασσικό άσμα της Μεγάλης Παρασκευής Always look at the bright side of life.
Θέμη καλησπέρα, με την ομογένεια, πράγματι.
Με μια υψηλής έντασης μελαγχολία, κάτι οι καταβασίες, κάτι τα τροπάρια, δεν θέλει πολύ το μυαλό να ταξιδέψει στην εκκλησία των παιδικών χρόνων. Ακόμα αντηχούν στ'αυτιά μου οι υπέρ-γλυκες ψαλμωδίες του κυρ-Χαρίλαου... λες και το Σύμπαν ολόκληρο γεμίζει με ήχους, πλάγιους και μη.
Και η βαρύτατη συνειδητοποίηση πως πρέπει να δείξω κάτι από το Σύμπαν μου και να χαράξω το δρόμο στην Αλεξάνδρα και στην αδελφούλα της, που την περιμένουμε τον Ιούλιο.
Σε λίγο θα πάμε στην εκκλησία, βράδυ Μεγάλου Σαββάτου, με ένα παιδί στην αγκαλιά και άλλο ένα στην κοιλιά. Και είναι η πρώτη φορά που θα πάμε όχι "με τους άλλους", ούτε "για τους άλλους", ούτε καν "για τον εαυτό μας", αλλά για τα παιδιά μας, με την ελπίδα για τη δική τους Ανάσταση...
Αυτές τις σκέψεις ήθελα να μοιραστώ μαζί σας καρντάσηδες. Καλά να περάσετε.
Δώστε το δικό σας νόημα στη "Θεία Κοινωνία", μην αποχαυνώνεστε από το ψήσιμο του οβελία!
Μακρινά φιλιά από τη Σύρο (Hermoupolis -δες το χάρτη...), εκεί στο Αμέρικα ...
Ανατρίχιασα λίγο και μόνο στο πέρασμα από το μυαλό μου της νοσταλγίας αλλά και με την ψυχική ένωση και επαφή λες και είσαι δίπλα.
Νά είσαι καλά εσύ και όλοι μαζί !
Δημοσίευση σχολίου