Πέμπτη 21 Αυγούστου 2008

Κινηματογραφικά, απολογισμός καλοκαιριού

Tales to Astonish #60 (Oct. 1964). Cover art b... Γλυκά:
Batman, the dark knight. Μια από τις καλύτερες μεταφορές comic, φιλοσοφημένο σενάριο, ωραία εφέ και συνταρακτική ερμηνεία από τον Ledger (R.I.P) στο ρόλο του Jocker. Μην το χάσετε.

Iron Man. Δεν το περίμενα τόσο καλό. Μπορεί να βγάζει ένα μιλιταρισμό αλλά δεν είναι αποστειρωμένο ούτε μόνο για Αμερικανάκια. Τα εφέ του είναι μακράν τα ποιό εντυπωσιακά.

Wanted. Για μια στιγμή βγάζουμε το μυαλό μας από το κρανίο και απολαμβάνουμε δράση και Angelina να κάνει παλαβά με το αυτοκίνητο. Όποιος το δει δεν θα το μετανιώσει. Καλοί ηθοποιοί και καταιγιστικός ρυθμός.

The Incredible Hulk. Μετά την πατάτα του πρώτου Hulk ήρθε ο Norton να δώσει υπόσταση στο ρόλο και ένα καλοδουλεμένο σενάριο, πάνω στο μοτίβο του Iron Man. Στην τελευταία σκηνή του έργου εμφανίζεται μάλιστα ο Downey Jr. προμηνύοντας μια κοινή επόμενη ταινία. Όσοι γουστάρουν Marvel comics θα το απολαύσουν.



Ξινά:
Hellboy II: The Golden Army. Μόνο για τα εφέ αξίζει, δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Τίμια πατάτα.

Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull. Απίστευτη μαλακία, προκαλεί θλίψη. Καμία σχέση με την ειρωνεία και το στυλ του αυθεντικού. Ο Ford ποτέ δεν ήταν σοβαρός ηθοποιός αλλά εδώ είναι για λύπηση. Μακριά.

Ι-4 Λούφα και απαλλαγή. Κρίμα, μια ακόμα αρπαχτή. Άνευρο, γεμάτο κλισέ και βλακώδες, δήθεν politically correct σενάριο. Μόνο για Γυμνάσια και βγάλε.


Ένα γενικότερο σχόλιο: η δημογραφική σύσταση του πληθυσμού των multiplex πλέον αντικατοπτρίζεται στα είδη των ταινιών. Τα τελευταία 10-15 χρόνια ο κινηματογράφος έχει για καλύτερους πελάτες τα παιδιά 8-18 ετών. Οι 'μεγάλοι' είναι σπίτι και βλέπουν DVD, ίδιο και οι φοιτητές ας είναι καλά τα torrents. Έτσι οι παραγωγές πλέον κεντράρουν στα γούστα των πελατών με άφθονη δράση και comic book action heros. Σε λίγα χρόνια νομίζω ο κινηματογράφος θα γίνει μια διασκέδαση για λίγους σε αίθουσες-σαλονάκια με φαί, ανέσεις και άλλα λούσα σαν αυτές του Village στο Cosmos.

Reblog this post [with Zemanta]

3 σχόλια:

σταυρος είπε...

Φετος ηταν η 1η χρονι απου ειδα μια (1) ΜΟΝΟ ταινια στον κινηματογραφο, την ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Εξιλεωση, και ελαχιστες στο dvd, αφου ο Γιωργακης δεν αφηνει πολυ χρονο, ενω οι ελαχιστες εξοδοι ειναι κυριως για ποτο, γιατι με την τοση κλεισουρα δεν γουσταρεις να πας κινηματογραφο.
Μαυρικιε για την ερμηνεια του Ledger οι αποψεις διιστανται.Αλλοι συμφωνουν μαζι σου και αλλοι θεωρουν οτι ηταν υπερβολικη και ειχε σαν στοχο να συγκριθει με την αξεπεραστη (νομιζω) αντιστοιχη του Nikolson.
Εγω απο την πλευρα μου οφειλω να δω το Θα χυθει αιμα και το Καμια πατριδα για τους μελλοθανατους , το συντομοτερο δυνατο. ελπιζω οτι το Σεπτεμβριο θα τα καταφερω

mgpolitis είπε...

@Sskape: οι ταινίες που αράδιασα είναι "καλοκαιρινές" όχι μόνο χρονικά αλλά και θεματικά. Καμία από αυτές δεν είδα στον κινηματογράφο, καταλαβαίνεις ... ;-)
Και εμείς τα ίδια, εάν είναι να βγούμε μόνοι πάμε για άλλα, δεν αξίζει το σινεμά.
Στον κατάλογο με τις οσκαρικές ταινίες που ανέφερες βάλε και το Before the Devil Knows You're Dead, δες και προηγούμενα post στην Pilala.

chitis είπε...

Καλή η Εξιλέωση, αναζητώ όμως τον ερωτισμό που (λέγεται ότι) εκπέμπει η Nάιτλι.
Τραγική και η (μη) χημεία μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών εραστών.
Οποιοδήποτε άλλο ζευγάρι, στην σκηνή της βιβλιοθήκης, θα είχε παραδόσει τις κινηματογραφικές αίθουσες στις φλόγες και θα βαρούσαν οι πυρασφάλειες.

Φοβάμαι οτι (ειδικά) το There will be blood θα "χαθεί" σε συνθήκες οικιακής προβολής.

Το Before the devil knows you're dead είναι το κλασικό δείγμα αδικημένης ταινιάρας που αγνοήθηκε στην Αμερική και ψιλορθοπόδησε στην Ευρώπη.
Θεματολογικά είναι αδελφάκι του Cassandra's Dream και αμφότερα δημιουργίες γηραιών σκηνοθετών (72 ο Allen, 83(!) o Lumet.