Μια και είναι καιρός ολυμπιακών αγώνων είπα να θυμηθούμε την πραγματική dream team. Για όλους εμάς λοιπόν και χωρίς ντόπα! Εάν θυμάμαι καλά η φωτό είναι από το 'πρωτάθλημα' Λυκείου και νομίζω πριν τον μεγάλο τελικό. Όποιος μπορεί ας μας δώσει λεπτομέρειες.
Τρίτη 5 Αυγούστου 2008
Dream Team
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
18 σχόλια:
ωραια φωτο Μαυρικιε!!!
οποιαδηποτε συγκριση με το παρον ειναι μοιραια για τον αμφιβληστροειδη....
γεροι να ειμαστε
νομιζω οτι ειναι μετα τον αγωνα, αλλωστε ολοι ειμαστε ιδρωμενοι, πτωματα και ο νικος (παπακων) εχει βγαλει και τα παππουτσια του.
21 χρονια πισω μας πηγες και το σιγουρο ειναι οτι για ολους μας μοιαζουν 5-6.
Είναι κάτι πουμε βασανίζει όλα αυτά τα χρόνια και πρέπει πια να σας το ομολογήσω.
Αλλωστε φίλοι είμαστε, όπως πολύ εύστοχα σημείωνε (τότε) ο Στελάρας.
Στον συγκεκριμένο αγώνα, απ'όπου και η φωτογραφία, αγωνίστικα ντοπαρισμένος, με την ουσία ντοποφλτδηββψησδεϋδη.
Μάλιστα, είχα πάρει ποσότητα ικανή να σκοτώσει μία αγέλη ροτβάιλερ.
Αυτό, όσον αφορά το σχόλιο "χωρίς ντόπα" του MgP.
Λέτε να μας πάρουν τα μετάλλια πίσω;
Ενα ακόμα σχόλιο αναφορικά με την τάξη του '86.
Παρατηρώντας τη φωτογραφία διαπιστώνουμε την προτίμηση της τότε μαθητιώσας νεολαίας στα αμερικανικα ήθη.
Ο sskape με T-shirt καναδέζικου πανεπιστημίου, ο Nik Pap με USA print, ο christos υποδύεται τον Boston Giant, ο Aνέστης παραμένει στην ανατολική ακτή (Philadelphia), ενώ είναι γνωστή η εξέλιξη του κυρίου τέρμα δεξιά όρθιου που τρώει ψωμάκι σήμερα στο αμέρικα ως scouter των Atlanta Hawks.
(Hawk: γεράκι, σαϊνι, το πιάσατε το υποννοούμενο, ε;)
Στο κασετόφωνο και το πικαπ, πρώτο στις προτιμήσεις,οποιοδήποτε από τα πολλά singles που ξεπήδησαν μέσα από το Born in the U.S.A. τού Spingsteen, ενώ τα ραντεβού κλεινονταν πια, στο Belair με ένδυση Levi's 501 και υπόδυση τρακτερωτό μπορντώ(!) Timberland.
Θεωρώ οτι, από τότε, άλλαξαν κάπως οι καιροί.
Νίκο εάν σου βρίσκεται εύκολη η ντοπουλίνη που πήρες τότε, δεν την πασάρεις και σε 'μας, τώρα είναι που την χρειαζόμαστε περισσότερο!
Γράφεις: "το Belair με ένδυση Levi's 501 και υπόδυση τρακτερωτό μπορντώ(!) Timberland.
Θεωρώ οτι, από τότε, άλλαξαν κάπως οι καιροί." Το παράδοξο είναι ότι ΟΛΑ τα παραπάνω '80s classics είναι alive-and-kicking, μέχρι και στο Belair μπορείς να πάς για καφέ. Να προσθέσω επίσης ότι ένα ακόμα cult σύμβολο των '80s, τα Rayban τύπου αεροπόρου (Tom Cruise στο Top Gun) έχουν πανηγυρικά ξαναέρθει στη μόδα.
Λέτε να ξεθάψουμε τα παλιά μας ρούχα (όσοι χωράν ακόμα σε αυτά) και να πάμε για καφέ στο Belair ;-)
Ως γνωστόν, η μόδα (όπως και εν γένει η ζωή) κάνει κύκλους.
Στο belair, υπάρχουν ακόμα και σήμερα κάποιες ώρες που μπορεί και να περάσεις καλά.
Πάντως και σε γενικές γραμμές, δεν θυμίζει τίποτε από τότε, εκτός από κάποιους αμετανόητους θαμώνες που εξακολουθούν να δίνουν πίστωση στον (αδικαιολόγητο κατ'εμέ) ψηλομύτικο χαρακτήρα των υπευθύνων του.
Οσον αφορά τα ενδυματολογικά του προηγούμενου σχολίου μου, τα Rayban τα ξαναφορώ, περιμένω όμως να ξαναγυρίσει το μπορντώ στη μόδα, καθώς τα Τιμπερλαντ τα είχα σετάρει με αντίστοιχη μπορντώ ζώνη, παρακαλώ!
(Αυτή είναι που δε με χωράει με τίποτα, φίλε MgP).
Οσον αφορά την ντόπα που "κατανάλωνα", είναι ληγμένη και ξεθυμασμένη.
Θα βρεις πάντως άφθονη και φρέσκια στη γειτονιά σου.
Πώς λέει το σλόγκαν;
"Ρωτήστε και το φαρμακοποιό σας!".
Μερικά ακόμα σχόλια αναφορικά με την καλαίσθητο picture.
1. Πράγματι έχει ληφθεί μετά τον αγώνα-τελικό εναντίον του Α1, και την νίκη μας με 4-5 πόντους διαφορά.
Χαρακτηριστικό το σήμα νίκης (victory) του MgP.
Η υπερένταση των (πρωταθλητών) αποτυπώνεται και στις εξής λεπτομέρειες:
Ο Νικ Παπ έχει βγάλει τα Νο.49 παπούτσια του, ο Δημήτρης σχεδόν προσεύχεται ευχαριστώντας τον Υψιστο για την επιτυχία, ο sskape εχει το βλέμμα κάποιου που τα έχει δει όλα, ενώ ο αποκαμωμένος Greg σχεδόν υποβαστάζεται από τους συμπαίκτες του.
Χαρακτηριστική, επίσης, η φιγούρα του ελληνοαμερικανού σταρ της ομάδας που ατσαλάκωτος χαμογελά για την επιτυχία.
Παρατηρώ ακόμα:
2. Πρωτοπόρο το σχολείο μας είχε τοποθετήσει ειδικούς οικολογικούς πορτοκαλί κάδους ανακύκλωσης περιμετρικά στον προαύλιο χώρο.
3. Ιδιαίτερη μνεία στις κρεμάστρες εξωτερικού χώρου (άλλη μία πατέντα)όπου οι μαθητές κρεμούσαν κάποια ρούχα τους (μέχρι να ερθει κάποιος ασχετος και τα ψειρίσει).
4.Η κολλημένη αφίσα club εκείνης της εποχής (container) φάτσα-κάρτα πάνω στο ταμπλό του γηπέδου, προσέδιδε στοιχεία επαγγελματισμού ενώ παράλληλα έδειχνε το δρόμο για τους διαφημιστές του μέλλοντος.
5. Το σκληρό graffiti ("γαμιέστε") είναι πρόδρομος των σημερινών και χαρακτηρίζεται από λιτότητα, τόσο στην διατύπωση όσο και στην καλλιτεχνία του.
6. Τέλος, μήπως η μπασκέτα έγερνε λίγο;
Kαλώς σας βρήκα και πάλι..
αυτό το ρετρό ,ρε Νικ , μου φερνει υγρασία...
Νιώθω λίγο ότι τα καλά πέρασαν...
Τρομερές φάτσες όλοι...
Συγκινητική η φωτογραφία....(μπράβο Νίκο)
Η φώτο αυτή είναι από την 1η Λυκείου (στην 3η είμασταν πολύ πιο στρουμπουλοί...ανατρέξτε στις φωτο σας)...όπου υπενθυμίζω ότι στον τελικό αυτό με την τότε 3η (βλέπε Γιώργος Πύρρος, Τράκης(΄Μετέπειτα στον Ηρακλή).... έπειτα από 2 άκαρπους αγώνες που ακυρωθηκαν, ο ένας απο ένσταση, ο άλλος απο βίαια επεισόδια...Οποιος ενθυμείται κάτι παραπάνω ας γράψει σχετικά(Μάλλον chitis εσύ είσαι ο θεματο φύλακας της μνήμης). Νομίζω ότι είχαμε χάσει στον 3ο αγώνα.
Μιά καλημέρα σε όλους....
Ρε christos, τι το μπερδεύεις το πράγμα;
Η φωτό είναι από τον αγώνα που προανέφερα, τελικός 1986, είμασταν Γ'Λυκείου, κερδίσαμε, τελειώσαμε!
Το θυμάμαι σαν τώρα, εχω δε την υποψία οτι και η φωτογραφία "τραβηχτηκε" με δική μου μηχανή.
Για να το κανω πιο ξεκάθαρο, αν ήταν φωτογραφία της Α'Λυκείου, στην σύνθεση της ομάδας θα ήταν σίγουρα και ο Φίλιππος, πιθανόν και ο Στέφανος ο Νανάς.
Παμ' παρακάτω.
Το παιχνίδι που αναφέρεις είχε γίνει 2 χρόνια πριν και όντως είχαμε κληρωθεί (δεν ήταν τελικός) με την τότε Γ'Λυκείου των Παπαδόπουλου, Γιώργου Πύρρου etc.
Είχαν γίνει 2 ή 3 αγώνες που όλοι τους είχαν διακοπεί (!) καθώς δεν μπορούσαν να μας κερδίσουν.
Εξέλιξη αυτού του γεγονότος οτι διεκόπη και δεν ολοκληρώθηκε ούτε το πρωτάθλημα.
o Νικος εχει δικιο καθως ο Φιλιππος ηταν σιγουρα στο ιδιο τμημα στην Α'Λυκειου.
Χαρακτηριστικο παραδειγμα που σε καποια στιγμη που ειχα ενος λεπτου σιγης μεσα στην ταξη με Γαλανη (που δνε τον ειχαμε στη Γ' Λυκειου)(δε θυμαμαι για πιο λογο) ο Φιλιππος ή ο Δημητρης καναν καποιο ηχητικο εφε, σκασαν στα γελια και μετα το περας του λεπτου τους πεταξε εξω εκνευρισμενος
Πολλές τέτοιες μικρές ιστορίες.
Ισως σε κάποιο άλλο topic;
___________________________
Eνα ακόμη στιγμιότυπο από τον αγώνα της φωτογραφίας:
Το παιχνίδι ήταν στο ξεκίνημα του και μέχρι 4-5' πριν το τέλος, χαλαρό για το τμήμα μας.
Θυμάμαι οτι τους είχαμε σταθερά μια διαφορά γύρω στους 20 πόντους.
Θυμάμαι ακόμα οτι το παρακολουθούσε αρκετός κόσμος, όρθιοι, σχεδόν ασφυκτικά γύρω από τις 4 γραμμές του γηπέδου, καθώς και κάποιοι από τους καθηγητές, καθισμένοι σε καρέκλες.
Κάποια στιγμή, εκεί προς το τελευταίο πεντάλεπτο, τρώμε ένα κανονικότατο μπλακ-άουτ και η υπέρ μας διαφορά αρχίζει και μειώνεται και φτάνει στους 5 πόντους.
Κάθε προσπάθεια μας άστοχη και κάθε αντεπίθεση "μέσα".
Δεν είχαμε άλλο ταιμ-άουτ και το παιχνίδι εξελισσόταν ασχημα.
Θυμάμαι λοιπόν το Δημήτρη να κατεβάζει τη μπάλλα και ξαφνικά ενώ είχαμε πάρει θέσεις στην ρακέτα των αντιπάλων, αφήνει τη μπάλα στο δάπεδο και τρέχοντας ορμάει μέσα στον κόσμο που παρακολουθούσε το ματς.
Πλακώθηκε με κάποιον (στα αλήθεια ή οχι, αυτό δεν το θυμάμαι), έγινε ψιλομπάχαλο, διεκόπη το ματς, εντάξει ο κανονισμός δεν εφαρμόστηκε για να φάμε τεχνική ποινή, και ήταν αυτή η διακοπή, το ταιμ-αουτ που ψάχναμε και μας το χάρισε με την εμπειρία του ο "ψημένος" από αγωνιστικές συνθήκες συμμαθητής μας.
Ηρεμήσαμε, μπήκαμε μετά τη διακοπή στο παιχνίδι και το πήραμε με 4 πόντους.
@Chitis Επίσης πρωταγωνιστής στο επεισόδιο ήταν και ο Greg, o οποίος είμαι σίγουρος θα θυμάται και λεπτομέρειες. Έχω δε την εντύπωση πως έχει φυλάξει και το score-card του αγώνα.
Καλά, από το να τις θυμάται ο Greg (τις λεπτομέρειες) μέχρι να μας τις πει, έχει πολληηή μεγάλη απόσταση.
πολύυυυυυυυυυυ, Νικολάκη μας τριτοδεσμίτα ...
πολύυυυυυυυυυ...Ποσοτικό επίρρημα.
Γράψε και πολλλές φορές >
Δεν θα ξανασχοληθώ με τη σπυριάρα ποτέ !
Εκτός αν δροσίσει... που δεν θα το πίστευε κανείς σοβαρά...χοχοχο...
Καληνύχτα ,γλυκά αγόρια!
Εννοούσα πολληηηή ΚΑΙ μεγάλη απόσταση.
Δυστυχώς παρέλειψα το "και".
Χαίρομαι που με διόρθωσες, κάτι αντίστοιχο δεν το κάνεις στους ετεροδεσμίτες και αυτό το ερμηνεύω πως με παίρνεις στα σοβαρά.
(Μόνο πρόσεχε καθώς, στο εξής, θα σού την έχω στημένη...)
Πολήηηη ανταγωνιστικός έγινες φιλαράκο...be cool....
'Ιπαμε!
Χέρωμε που με πέρνις στα σωβαρά.
Δημοσίευση σχολίου