Food for thought ή αλλιώς μερικές ταινίες για το φαί που τρώμε

1. Our daily bread, ένα Αυστριακό ντοκιμαντέρ πάνω στην βιομηχανική παραγωγή τροφής, χωρίς σπικάζ, με φυσικούς ήχους από το περιβάλλον που γυρίστηκε η κάθε σκηνή. Κότες, μοσχάρια, πατάτες, φρούτα, έτοιμα γεύματα και ότι άλλο θέλει η αγορά, παράγεται με ρομποτική ακρίβεια. Σου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο. (στην φωτογραφία ένα αεροπλάνο αεροψεκασμών "δροσίζει" τα ηλιόσπορα)2. Fast Food Nation, σε άλλο επίπεδο καλλιτεχνικά από το προηγούμενο αλλά τίμιο στις προθέσεις. Ίσως λίγο κραυγαλέα "στρατευμένο" και με αρκετές αμερικανιές, αξίζει όμως να το δει κανείς.

3. McLibel, ένας πυροβολημένος Άγγλος ακτιβιστής για το περιβάλλον τα βάζει με τα McDonalds (μαζί με την γυναίκα του) μοιράζοντας ένα φυλάδιο με τίτλο "What’s wrong with McDonald’s: Everything they don’t want you to know". Τα McDs τους μηνύουν και κερδίζουν μεν στο γράμμα του νόμου χάνουν όμως σε όλα τα άλλα με τελική κατάληξη την καταδίκη του Αγγλικού κράτους από το Ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τον (άδικο) τρόπο που έγινε η δίκη. Καλοστημένο ντοκιμαντέρ, θα μπορούσε να είναι κα συντομότερο αλλά πάλι αξίζει να το παρακολουθήσει κανείς. Ειδικά οι σκηνές με τους μάνατζαρέους της McDs είναι όλα τα λεφτά.