H πρόσφατα βραβευμένη με OSCAR για την κατηγορία Α' Γυναικείου ρόλου Γαλλίδα ηθοποιός Marion Cotillard (για την ταινία "Η ζωή σαν τριαντάφυλλο" - La Mome) έκανε καταπληκτικές δηλώσεις στη γαλλική τηλεόραση σε σχέση με την πλύση εγκεφάλου και την προπαγάνδα που δεχόμαστε από κρατικές οργανώσεις (πως αλλιώς άραγε να τον χαρακτηρίσω), σχετικά με την κατάρρευση των διδύμων πύργων στις 9/11 στη Νέα Υόρκη αλλά ακόμη και για την προσέγγιση και το περπάτημα στη Σελήνη. Οπου και να ψαξετε "Marion Cotillard 9/11" θα σας βγάλει άπειρες διευθύνσεις.Να λοιπόν που εκτός από επιστήμονες, ειδικούς κ.λ.π. η οποίοι υποστηρίζουν ότι είναι πολύ παράξενο, έως αδύνατο να κατέρρευσαν τόσο γρήγορα οι πύργοι, ήρθε και μία Ευρωπαία (κατά τύχη άραγε????) ηθοποιός να εκφράσει ανησυχίες - απορίες....Εγώ παραθέτω το περιοδικό "ΣΙΝΕΜΑ" από όπου αρχικά διάβασα την είδηση, και στο ψάξιμο βρήκα και το 911Blogger, όπου έχει και κάποια σχόλια. http://www.cinemag.gr/summary.asp?catid=10167&subid=2&pubid=844286
http://www.911blogger.com/node/14144">http://www.911blogger.com/node/14144">http://www.911blogger.com/node/14144
Τρίτη 4 Μαρτίου 2008
Τελικά υπάρχουν και άλλες τέτοιες φωνές????
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Τώρα, τι έγινε, η Cotillard ανακάλυψε ξαφνικά την Αμερική, εμείς ή ίδιοι οι Αμερικανοί;
Δεν θα διαφωνούσα μαζί της, είναι γνωστά τα σενάρια, τόσο για το 9/11 όσο και για την "προσσελήνωση" κάπου στην... έρημο της Νεβάδα.
Θα ήθελα όμως, θεωρώ πως θα ήταν πιο fair να κάνει αυτές τις δηλώσεις όσο ακόμα ήταν υποψήφια από την Ακαδημία και όχι τώρα που ήδη ο θείος Oscar κοσμεί τον χρυσό λουτροκαμπινέ της.
Δεν θυμάμαι άλλη κινηματογραφική χρονιά σαν τη φετινή, θα απαριθμήσω ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ταινίες που είδα από το καλοκαίρι όπου και αμφισβητείται ο uncle Sam από το ίδιο το καλλιτεχνικό του σύστημα:
In the valley of Elah
("Στην κοιλάδα του Ηλά", φρέσκα κουλούρια, κοινώς τα σκατωνουμε στο Ιράκ και τα φανταρακια μας είναι για λύπηση).
Bobby
(Πώς φάγαμε τον Μπόμπι, λίγα χρόνια μετά τον αδελφό του και ενώ ετοιμαζόταν να γίνει κι αυτός Πρόεδρος της χώρας).
Charlie Wilson's war
(Στο Αφγανισταν, τότε, ήταν πολλά τα φράγκα).
Lions for Lambs
("Λέοντες αντί αμνών", πάλι Αφγανιστάν και πώς συνδέονται οι ζωές ενός πολιτικού, μιας δημοσιογράφου και ενός ακαδημαϊκού)
The U.S. vs John Lennon (πολύ δεν μας την έλεγε και αυτός ο Βρετανοπαπάρας;)
American Gangster
(οποιοσδήποτε φυσιογνωμικός συσχετισμός με τον Μπαρακ Ομπαμα κρίνεται ως φυσικό επόμενο)
There will be blood
("Θα χυθεί αίμα"... ως συνήθως για το πετρέλαιο, επίκαιρο όσο δεν παίρνει).
Μichael Clayton
(To νομικό μας σύστημα είναι γεμάτο αθώες κορασίδες)
Θεωρώ, λοιπόν, φίλε stavros, ότι υπάρχουν και άλλες τέτοιες φωνές πλην της γλυκιάς in real life γαλλιδούλας, που αμφισβητούν τη σημερινή κατάσταση στις ΗΠΑ, είτε καλυμμένα, όπως ανέκαθεν γινόταν στα χουντικά καθεστώτα, είτε ξεκάθαρα και απροκάλυπτα όπως γίνεται στη σημερινή «Γη της επαγγελίας» (και της εξαγγελίας, as well).
η αληθεια ειναι οτι το πρωτο που σκεφτηκα και εγω, ηταν ποτε ΑΚΡΙΒΩΣ εκανε αυτες τις δηλωσεις.
Στη μιση περιπου ωρα που ειχα στη διαθεση μου, δεν μπορεσα να το εξακριβωσω. επειδη η χρονικη στιγμη ειναι πολυ κοντα με την απονομη των οσκαρ, δεν αποκλειεται να εγινε και λιγο πριν, αλλα τελος παντων δεν γνωριζω.
οσο για το "αλλες φωνες" εννοουσα πανω στο συγκεκριμενο θεμα (9/11), και οχι γενικα εναντιον της πολιτικοκοινωνικης καταστασης των ΗΠΑ.
Θα ερθει και η ωρα του September 11, όπως (επι της οθόνης) ήρθε και η ωρα του Βιετναμ, του Αφγανιστάν, οπως πολυ συντομα ήρθε η κινηματογραφικη ωρα του Ιρακ.
Με τον ιδιο τροπο, που ο Κλιντ Ιστγουντ μασησε και εφτυσε τον θρυλο (για την αμερικανικη εσωχώρα) Τζον Όυέιν και τα... καουμποϊκα έργα με τα οποια μεγαλωσαν οι μπαμπαδες μας (κι εμεις), με τους κακους Κομάντσε, Σιού και Απάτσε.
Απαριθμησα παντως μια σειρα ταινιων, μεσα στην ιδια σχεδον ημερολογιακη χρονια, πανω σε διαφορετικα πεδια αμφισβητησης.
Και αυτό ειναι κάτι.
Όπως θα λεγε και ο Μαυρίκιος , "πού είναι η βιβλιογραφία " των λεγομένων της κυρίας Κοτιγιάρ ...?
Εννοώ φυσικά ότι φοβάμαι ότι δεν μπορεί πια τίποτε, καμιά φωνή , να σώσει την ανθρωπότητα από τον καθολικό οικονομικό προσανατολισμό ,πολλές φορές χωρίς κανέναν ανθρωπισμό μέσα του.
Ποια Κοτιγιάρ (δεν παύει να είναι μια ηθοποιός)και ποιοί πνευματικοί άνθρωποι θα κουνήσουν τον κόσμο ...?
Το χρήμα κινεί τα πάντα στο σύγχρονο κόσμο...
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αντιστοιχα
φαινόμενα συσσώρευσης πλούτου και εξουσίας ?
Απλώς αυτοί δεν μπορούν ακόμα να "καταλάβουν" το Ιράκ .
"Καταλαμβάνουν" εξουσίες , πόστα ,συνειδήσεις , τις καθημερινές ανάγκες και την ηθική του μέσου Ελληνα .
Διαβάστε την συνέντευξη της Marion στα Γαλλικά. Βασικά λέει ότι της αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας, είναι εθιστικές. (On peut voir sur internet tous les films du 11 septembre sur la théorie du complot. C'est passionnant, c'est addictif, même. ) Η ημερομηνία είναι 29-Φεβ-08 άρα είμαστε μετά τα όσκαρ. Επίσης τα γύρισε ελαφρά, ζητώντας συγνώμη και τα λοιπά.
Τώρα αυτό που λέει ο Νίκος είναι πάρα πολύ σοβαρό και σίγουρα θα δούμε περισσότερες ταινίες που αποδομούν την Αμερικανική στάση ζωής. Το εξαιρετικό "No country for old man" είναι ακριβώς αυτό. Επίσης συνιστώ το United 93 του Paul Greengrass, ένα συγκλονιστικό φιλμ-ντοκιμαντέρ για την πτήση με απίστευτο ηρωισμό οι επιβάτες έριξαν ώστε να μην βρει το στόχο της.
Τώρα για τις θεωρίες συνωμοσίας για τους δίδυμους πύργους και την προσγείωση στη σελήνη τι να πει κανείς...
Για τους πύργους η γνώμη των ειδικών είναι ξεκάθαρη και υπάρχει αναλυτικότατη αναφορά για το πως έγινε η κατάρρευση.
Συνιστώ αυτό για μια εκλαϊκευμένη παρουσίαση και το άρθρο της wikipedia που έχει και όλες τις επίσημες παραπομπές.
Επίσης, τα επόμενα δύο άρθρα (εδώ και εδώ) του George Monbiot στον Guardian είναι μια εξαιρετική πραγματεία πάνω στο φαινόμενο των θεωριών συνωμοσίας και στην μεγάλη τους διάδοση. Θα το πω με δύο λέξεις: αντί να ασχολούμαστε με τα πραγματικά σκάνδαλα και τις συνωμοσίες διάφορων εταιριών για να πουλάνε όπλα ή να παίρνουν συμβόλαια "ασφάλειας" (βλ. Siemens) χαλάμε φαιά ουσία με παραμύθια.
Δημοσίευση σχολίου