Στα περισσότερα του Ανδριανόπουλου δεν συμφωνώ αλλά στο Σκοπιανό με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, όπως και στο τελευταίο του δημοσίευμα που συνιστώ να διαβάσετε. Κρίμα πάντως που ο Θεοδωράκης διάλεξε στα γεράματα τέτοιο δρόμο, του αξίζει μια καλύτερη εικόνα.
Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλια:
Tο πιο ζουμερο κομματι του αρθρου κατα τη γνωμη μου :
"Το πρόβλημά μας δεν είναι πως λέγονται οι γείτονές μας. Αλλά να αποτρέψουμε πιθανό μελλοντικό αλυτρωτισμό. Και στον τομέα αυτό θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει. Με πολλούς τρόπους. Ένας θα ήταν ίσως η απειλή αντιστροφής του αλυτρωτισμού αν δεν άλλαζαν πορεία. Και να γεμίζαμε τη χώρα με ελληνικά σχολεία, πολιτιστικά κέντρα και επενδύσεις. Το ζήτημα σήμερα είναι πως εξαντλούμε την πολιτική και διπλωματική μας δράση για ένα ζήτημα επιπέδου πραγματικής υποσημείωσης στα διεθνή δεδομένα, αλλά και στην ιεράρχηση των εθνικών μας συμφερόντων. Είναι φανερό πως είμαστε μπλεγμένοι σε ένα περίτεχνο σκακιστικό/διπλωματικό παιχνίδι. Όπου παρασυρόμαστε με όλες μας σχεδόν τις δυνάμεις σε ένα σημείο της σκακιέρας (στο Σκοπιανό), ενώ το πραγματικό μας πρόβλημα βρίσκεται στην αντίπερα πλευρά (στο Αλβανικό). Όταν το καταλάβουμε θα είναι αργά. Και με εξαντλημένα τα περισσότερα διπλωματικά μας ερείσματα."
Δημοσίευση σχολίου