φτάσαμε στο 2008 για να ξυπνήσουμε με τη σφαλιάρα του δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αποφάσισε να πετάξει στα σκουπίδια την ολοκληρωτικού καθεστώτος χαρακτήρα απόφαση Ελληνικού δικαστηρίου για την "Τουρκική ένωση Ξάνθης". Μια ώριμη δημοκρατία δεν έχει τίποτα να φοβηθεί και ας μην αρχίσουμε πάλι τις ιστορίες με τους κακούς γείτονες, δεν πείθουν.
Η ΟΜΟΦΩΝΗ χθεσινή καταδίκη της Ελλάδας από το δικαστήριο του Στρασβούργου για παραβίαση του δικαιώματος της μειονότητας της Θράκης να αυτοπροσδιορίζεται όχι απλώς ως μουσουλμανική, αλλά και ως «τουρκική», θα πρέπει να εξέπληξε μόνον όσους είναι άσχετοι με το Συνταγματικό Δίκαιο. Το ότι, εν έτει 2005, ούτε ο εισαγγελέας ούτε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου είχαν υποψιασθεί ότι η χώρα μας ανήκει στην Ευρώπη προκαλεί βαθιά θλίψη. Είναι προς τιμήν του Έλληνα ad hoc δικαστή ότι, σε αυτή την υπόθεση, έσωσε την τιμή της χώρας.
Ο Ν. Κ. Αλιβιζάτος είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Σάββατο 29 Μαρτίου 2008
Σιωπή, η πατρίδα κοιμάτε αλλά ευτυχώς κάποιοι είναι ξύπνιοι
Αναρτήθηκε από mgpolitis στις 9:29 π.μ.
Ετικέτες Αλιβιζάτος, Εθνικισμός, Μειονότητες, Τουρκία
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου