Μια κατάθεση...προς αξιολόγηση

Χαιρετώ όλους τους πιλαλήτες......μετά την μεγάλη μου αποχή....που οφείλονταν κυρίως σε τεχνικούς λόγους.....

Πρόσφατα έπεσαν στα χέρια μου τα παρακάτω για το Μακεδονικό.....και τα καταθέτω στην λίστα για ενημέρωση και μόνο.....μακριά απο φανατισμούς.....
http://rapidshare.com/files/103731084/RIZ_MAK.zip.html

Την καλημέρα μου σε όλους....

Ο Έλληνας πρέσβης blogαρει για ΝΑΤΟ-Μακεδονικό

Στο The Huffington Post ένα πολιτικό blog με τεράστια απήχηση στην Αμερική, η αρχισυντάκτρια του μάλιστα είναι Ελληνίδα (Arianna Stassinopoulos-Huffington). Γράφει λοιπόν ο Αλεξ. Μαλλιάς μεταξύ άλλων:

Athens has shown its good will towards Skopje in many ways. It has
supported its neighbor, both politically and economically, ranking as
the number one foreign investor in that country, with $1 billion
invested capital that has generated 30,000 new jobs. Most recently, we
went the extra mile, or rather the most important mile, when we
expressed our readiness to agree to a composite name with a geographic
qualifier.

On this issue, we are not alone. 115 members of the U.S. Congress,
from both parties, support House Resolution 356, expressing the "sense
of the House of Representatives that FYROM should stop hostile
activities and propaganda against Greece, and should work with the
United Nations and Greece to find a mutually acceptable official name". A similar resolution, S.R. 300, was introduced in the Senate by Senators Menendez, Obama, Snowe.

Συνδυάστε όλα αυτά με τα όσα προτάθηκαν τελικά, δηλ. ΔτΜ (Σκόπια) και έχετε την τέλεια γεω-πολιτική Βαλκανική σούπα. Αυτά όμως είναι γνωστά, τα ενδιαφέροντα είναι στα σχόλια του post και συγκεκριμένα στο διάλογο του Vlatko με τον Ellinas αλλά και τον υπολοίπων για δείτε πως συνδέονται όλα και με την περίφανη άρνηση μας να δεχτούμε την ύπαρξη εθνικών μειονοτήτων στην (αγνή, αμόλυντη, άρια) Ελλαδάρα.

Σιωπή, η πατρίδα κοιμάτε αλλά ευτυχώς κάποιοι είναι ξύπνιοι

φτάσαμε στο 2008 για να ξυπνήσουμε με τη σφαλιάρα του δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αποφάσισε να πετάξει στα σκουπίδια την ολοκληρωτικού καθεστώτος χαρακτήρα απόφαση Ελληνικού δικαστηρίου για την "Τουρκική ένωση Ξάνθης". Μια ώριμη δημοκρατία δεν έχει τίποτα να φοβηθεί και ας μην αρχίσουμε πάλι τις ιστορίες με τους κακούς γείτονες, δεν πείθουν.

Η ΟΜΟΦΩΝΗ χθεσινή καταδίκη της Ελλάδας από το δικαστήριο του Στρασβούργου για παραβίαση του δικαιώματος της μειονότητας της Θράκης να αυτοπροσδιορίζεται όχι απλώς ως μουσουλμανική, αλλά και ως «τουρκική», θα πρέπει να εξέπληξε μόνον όσους είναι άσχετοι με το Συνταγματικό Δίκαιο. Το ότι, εν έτει 2005, ούτε ο εισαγγελέας ούτε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου είχαν υποψιασθεί ότι η χώρα μας ανήκει στην Ευρώπη προκαλεί βαθιά θλίψη. Είναι προς τιμήν του Έλληνα ad hoc δικαστή ότι, σε αυτή την υπόθεση, έσωσε την τιμή της χώρας.
Ο Ν. Κ. Αλιβιζάτος είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Happy birthday Q.T. !

Mε αφορμή τα σημερινά (45α) γενέθλια του κυρίου Ταραντίνο.

http://www.youtube.com/watch?v=Sxcei2eOCMo

(Μην τα μετρήσετε, το έκαναν άλλοι για εσάς.
Σύμφωνα με το Imdb.com, η "f-word" ακούγεται 265 φορές).

Μετα-ανάλυση της blogοέρευνας από τον Prof. Pitsirikos

Επιλεκτικά στοιχεία από το φοβερό του πόνημα:

Η τυπική ελληνόφωνη μπλόγκερ είναι 25 ετών, είναι θεογκόμενα, έχει οικολογικές ανησυχίες και ψάχνει να βρει ένα καλό παιδί, ώστε να νοικοκυρευτεί και να μη μείνει στο ράφι.Έχει προίκα και πλούσιο εσωτερικό κόσμο και θα επιθυμούσε ο γαμπρός να είναι πολύ πλούσιος και πολύ όμορφος. Είναι προφανές πως ψάχνει σε λάθος μέρος, αφού είναι γνωστό σε όλους πως οι πολύ ωραίοι και πολύ πλούσιοι δεν γράφουν τίποτα – σχεδόν όλοι οι μεγάλοι συγγραφείς ήταν βαριά προβληματικοί, πεινάλες και κακομούτσουνοι.
Επίσης, είναι φυσιολογικό οι άνδρες να διεισδύουν περισσότερο στο διαδίκτυο γιατί η διείσδυση είναι στη φύση τους, ενώ η γυναίκα δεν είναι φτιαγμένη για να διεισδύει αλλά για να υποδέχεται – αν πάρει χαμπάρι η Ιερά Σύνοδος πως υπάρχουν γυναίκες που διεισδύουν στο διαδίκτυο, θα τις αφορίσει και δεν θα ντυθούν ποτέ νυφούλες.
Ο μέσος μπλόγκερ κάνει σεξ τρεις φορές την ημέρα – συνήθως μόνος του. Οι γυναίκες δεν κάνουν συχνά σεξ αφενός επειδή είναι ξεθεωμένες από τις δουλειές του σπιτιού και αφετέρου επειδή δεν θέλουν να βγάλουν κακό όνομα στην κοινωνία των μπλόγκερ και να τις φωνάζουν παστρικές και ξετσίπωτες.

Η εξέλιξη μιας παρέλασης

Η παρέλαση, μια γιορτή της δημοκρατίας «με τα αγόρια μπροστά και τα κορίτσια πίσω, τους ψηλούς μπροστά και τους κοντούς στην ουρά, και τα παιδιά με αναπηρίες στην αφάνεια, εκτός της παρέλασης» (Κουράκης). Quiz: Η Ελλάδα έχει παρέα! Βρείτε ποιες άλλες χώρες οργανώνουν εθνικές στρατιωτικές και μαθητικές παρελάσεις (ονομάστε τουλάχιστον τρεις). Ο νικητής θα παρελάσει!
Για βοήθεια: μην ψάχνετε στην Ευρώπη.

εσείς πόσα σχόλια κάνατε σήμερα?

• MgP (139)

• has&tas (133)

• sskape (98)

• stavros (9)

• Yiangos Karoumpalos (55)

• chitis (16)

• Gregory (27)

• Antonis (18)

• Christos Friderikos (14)

Τα στατιστικά είναι μόνο για τα σχόλια όχι τα post.
(pipes.yahoo.com/googlesystem/topcommentators)

Μία ακόμη απόδειξη του πόσο πίσω είναι η ορθόδοξη εκκλησία

Λοιπόν το διάβασα σήμερα και πολύ γέλασα, δείτε σε περίληψη γιατί οι μεγάλοι της ορθοδοξίας δεν συντονίζονται με τον υπόλοιπο κόσμο: (ολόκληρο εδώ)

<...> η Κυριακή που Πάσχα είναι "η πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία. Αν η πανσέληνος είναι Κυριακή, το Πάσχα γιορτάζεται την αμέσως επόμενη Κυριακή" (απόφαση της Α' Οικουμενικής Συνόδου - το θυμάστε αυτό ελπίζω). Λοιπόν.... Εαρινή ισημερία είναι στις 21 Μαρτίου - καμία αμφισβήτηση. Πανσέληνος είναι αύριο, δεν χρειάζεται να είναι κανείς αστρονόμος για να το ξέρει, αρκεί να κοιτάξει ψηλά και θα το δει... Τότε; Δεν θα έπρεπε η Κυριακή που μας έρχεται να είναι Πάσχα; Γιατί δεν είναι;
...Γιατί για την Ορθόδοξη εκκλησία η ισημερία δεν είναι αύριο αλλά σε 14 μέρες! Γιατί; Μα γιατί η εκκλησία ειδικά (και μόνο!) για τον υπολογισμό του Πάσχα κρατάει το Παλιό Ημερολόγιο σύμφωνα με το οποίο δεν έχουμε σήμερα 20/3 αλλά 7/3!!!! (13 μέρες διαφορά). Συμπέρασμα: Η εαρινή ισημερία είναι σε 14 μέρες, άρα μετά την πανσέληνο έστω και του Μέτωνα! Άρα το Πάσχα θα γιορταστεί την πρώτη Κυριακή μετά την ΕΠΟΜΕΝΗ πανσέληνο (του Μέτωνα πάντα, όχι την πραγματική!!!!!!)
<...>426 χρόνια έχουν περάσει από τότε που οι Δυτικοί έκαναν την αναγκαία διόρθωση (1582 μΧ), για μας ο Ιεράρχης αυτός δεν φάνηκε ακόμα.....

Έρευνα για την ελληνόφωνη ιστολογιόσφαιρα

Στα πλαίσια του μεταπτυχιακού στο Πάντειο, ο Ζαφείρης Καραμπάσης έκανε μια πρώτη καταγραφή χαρακτηριστικών των ελληνόφωνων bloggers. Τα αναλυτικά αποτελέσματα παρουσιάζονται στο ereuna.wordpress.com. Μια ωραία σύνοψη υπάρχει και στην Ελευθεροτυπία. Σταχυολογώ μερικά:

<...>O “τυπικός ελληνόφωνος blogger” είναι 30άρης άνδρας που μένει στην Αθήνα, έχει πανεπιστημιακή μόρφωση και εργάζεται. Χρησιμοποιεί κάθε ένα από τα παραδοσιακά μέσα (τηλεόραση, έντυπα, ραδιόφωνο) λιγότερο από 1 ώρα την ημέρα ενώ αντίθετα χρησιμοποιεί το internet για περισσότερο από 4 ώρες στο οποίο συνδέεται κυρίως από το σπίτι του μέσω DSL γραμμής.<...>
<...>Ανανεώνει το blog του όποτε κάτι τον εμπνέει δηλαδή 1-5 φορές την εβδομάδα, ξοδεύοντας για το σκοπό αυτό λιγότερες από 5 ώρες την εβδομάδα.<...>

Η έρευνα δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε μεθοδολογικά, αντίθετα τη βρήκα κάπως ρηχή στην προσέγγιση. Έχει όμως το πλεονέκτημα ότι είναι η πρώτη για την Ελλάδα. Το πιο ενδιαφέρον συμπέρασμα υπάρχει στο παρακάτω, που αφορά όλα τα ιστολόγια και όχι μόνο τα ελληνόφωνα βέβαια.

<...>{υπάρχει τάση} υπερεκτίμησης του βαθμού στον οποίον τα blogs είναι διασυνδεδεμένα, διαδραστικά και προσανατολισμένα σε “εξωτερικά γεγονότα” και τη συνεπαγόμενη υποτίμηση της εξατομικευμένης, αυτο-εκφραστικής τους φύσης γεγονός που αποδίδεται στην τάση σχηματισμού μιας ιδιαίτερα επιδραστικής και διασυνδεδεμένης αλλά μικρής αναλογικά ομάδας από “Α-list” bloggers (Trammell & Keshelashvili, 2005) που συνήθως απασχολούν τους επιστήμονες και τους δημοσιογράφους<...>

Αυτό που θέλει να πει ο ποιητής σε απλά ελληνικά είναι ότι οι bloggers είναι στον (μικρο)κόσμο τους. Δηλαδή ενώ οι περισσότεροι bloggers νομίζουν ότι είναι όλοι διασυνδεδεμένοι αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι δημιουργούν μικρές κοινότητες που αλληλεπιδρούν σχεδόν αποκλειστικά μεταξύ τους, με τις πετυχημένες (A-list) να είναι πολύ μικρές σε αριθμό αλλά να έχουν μεγάλο ποσοστό των αναγνωστών. Δηλαδή η διασύνδεση των ιστολογίων μοιάζει με αυτή των αεροδρομίων και όχι με αυτή του οδικού δικτύου.
Τα περισσότερα αεροδρόμια είναι μικρά, τοπικά με λίγες πτήσεις από και προς ενώ ένας μικρός αριθμός έχει τεράστιο αριθμό συνδέσεων (Ελ. Βενιζέλος vs αεροδρόμιο Κοζάνης). Ακριβώς την ίδια εικόνα έχει και το internet, λίγα site έχουν σχεδόν όλη την κίνηση. Για να το επεκτείνω, όλα αυτά φαινόμενα περιγράφονται μαθηματικά που βασίζονται στη θεωρία δικτύων χωρίς κλίμακα (scale-free networks). Επιπλέον παραδείγματα είναι ο κανόνας του 80/20, δηλαδή 80% του τζίρου γίνεται από το 20% των πελατών ή 80% του έργου γίνεται στο 20% του χρόνου και άλλα παρόμοια. Το ωραίο γράφημα είναι από τον A. Barabasi, IEEE CONTROL SYSTEMS MAGAZINE, AUGUST 2007, p.42, και διαβάζουμε στην περιγραφή του:

Random and scale-free networks. The degree distribution of a random network follows a Poisson distribution close in shape to the
bell curve, telling us that most nodes have the same number of links, and that nodes with a large number of links don’t exist (a). Thus, a random
network is similar to a national highway network in which the nodes are the cities and the links are the major highways connecting
them. Indeed, most cities are served by roughly the same number of highways (c). In contrast, the power-law degree distribution of a scalefree
network predicts that most nodes have only a few links held together by a few highly connected hubs (b). Such a network is similar to
the air traffic system, in which a large number of small airports are connected to each other by means of a few major hubs (d).

Οταν "πέθανε" ο Paul McCartney.

Συνεχίζοντας το post των "Beatles στην Αράχωβα" και την μικρή κουβέντα που άνοιξα με τον Mgp. Αναρωτιέμαι πόσο εύκολο ήταν τότε να διαδοθεί και να επιβεβαιωθεί ή διαψευστεί μια φήμη.
Σαράντα χρόνια πριν.
"Τα ζώα μου αργά" στην μετάδοση εικόνας και ειδήσεων ακόμα και από τα Μέσα αναπτυγμένων χωρών.
(Δεν μιλάω για την Ελλάδα, απίστευτη θολούρα τον καιρό εκείνο, βλέπαμε... "επιλεγμένα" -από τη χούντα- επίκαιρα στους κινηματογράφους).
Θέλω να πω οτι, σε αντιθεση με σημερα που είναι αδύνατο κάποιος να κρυφτεί ακόμα (αντιγράφω) και στη ζούγκλα του Αμαζονίου, τα πράγματα ήταν τόσο διαφορετικά που έδιναν τροφή σε εικασίες, φήμες και θρύλους σε ανεξέλεγκτη κλίμακα.

Σήμερα αρκεί μία διάψευση, σε παγκόσμια απ'ευθείας μετάδοση, κάτι σαν τα κλιπάκια του Οσάμα μπιν Λάντεν, για να αποκατασταθεί η αλήθεια ή να επιβεβαιωθεί ένα γεγονός.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό με την κυκλοφορία του σπουδαίου "Abbey Road" από τους Beatles και την παραφιλολογία που αναπτύχθηκε γύρω από την φήμη πως ο μπασίστας του συγκροτήματος, Paul McCartney, ήταν νεκρός.
Την φήμη αυτή, που λίγο καιρό κυκλοφορούσε, αλλά είπαμε ουδείς βγήκε να διαψεύσει, ήρθε να επιτείνει το εξώφυλλο του δίσκου, η πασίγνωστη φωτογραφία της τετράδας των Fab Four να διασχίζει την διάβαση (τουριστικό point of interest, σήμερα) απέναντι από το studio της Apple records:



Το όλο concept παραλληλιζόταν με νεκρώσιμη ακολουθία.
Ο ΜcCartney, καθώς είναι νεκρός, φορά σκούρο κοστούμι και είναι ξυπόλητος ενώ ο βηματισμός του είναι αντίθετος με τους υπολοιπους. Κρατά τσιγάρο (σημάδι ανθυγειινής συνήθειας) στο δεξί χέρι παρ'ότι αριστερόχειρας.
Ο Lennon προπορεύεται και είναι ντυμένος στα λευκά, ως εκπρόσωπος της Εκκλησίας, ακολουθεί ο Starr με μαύρο κοστούμι ως το "κοράκι" απο το γραφείο τελετών, ενώ τελευταίος ο Ηarrison φορά ρούχα εργασίας αφού αντιπροσωπεύει τον νεκροθάφτη.

Ευθανασία, άλλη μια ιστορία που πονάει και διχάζει.

Με αφορμή, το δράμα μιάς 52χρονης, στη Γαλλία, που τελικά ησύχασε μόλις χθες.

http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=14475

Η γυναίκα αυτή παρακαλούσε για το τέλος της.

Αυτό ήρθε χθες και θεωρώ, όπως συνήθως συμβαίνει στον... πολιτισμένο κόσμο μας, πως προήλθε με τη βοήθεια "ανώνυμων τρίτων".
Είναι ένα κοινό μυστικό, πίσω από ιατρικούς όρκους και θρησκευτικές ιδιοτροπίες, να επικρατεί η λογική και να ανακουφίζεται οριστικά όποιος υ π ο φ έ ρ ε ι.

Χαίρομαι που η ηλεκτρονική έκδοση του άρθρου δεν επισυνάπτει τις φωτογραφίες της άτυχης γαλλίδας που με σόκαραν.

Beatles στην Αράχωβα

Στο www.beatles.gr/photogreece.htm μπορείτε να θαυμάσεται μια πολύ ωραία συλλογή από φωτογραφίες της επίσκεψης των σκαθαριών στη Ελλάδα του '60. Ειδικά αυτή με τους πλανόδιους στην Αράχωβα είναι όλα τα λεφτά, rock on! Απολαύστε υπεύθυνα πίνοντας Haig και ακούγοντας το υπέροχο medley Golden Slumbers, Carry That Weight, σίγουρα επιρεασμένο από το πνεύμα της Αράχωβας του '60.

Σσσσσσσσ... η πατρίδα κοιμάται....

"ΑΝΑΤΟΛΗ" τ.53 / Ιανουάριος 2008 *
ΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ
Γράφει ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΓΑΠΑΚΗΣ

Την έλεγαν Χαρά, μα χαρά σκορπούσε και στα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου που παιδαγωγούσε με θέρμη, γεμίζοντάς τα με γνώση και αγάπη συνάμα. Η Χαρά Νικοπούλου με ενθουσιασμό υποδέχτηκε την αναγγελία της μετάθεσής της σε μειονοτικό δημοτικό σχολείο της Θράκης την σχολική χρονιά 2004 - 2005. Διέθετε τα μέσα και τις γνωριμίες για να επιτύχει ευνοϊκή μετάθεση στην πόλη της τη Θεσσαλονίκη, όμως συνειδητά δεν το επεδίωξε. Όταν μετέβη στο μειονοτικό χωριό Μέγα Δέρειο του Έβρου προκειμένου να διδάξει ως δασκάλα τα μουσουλμανόπουλα του δημοτικού σχολείου του χωριού την έθελξε η πανώρια θρακική φύση και γι' αυτό αποφάσισε μαζί με το σύζυγό της να εγκατασταθούν μόνιμα εκεί στην εσχατιά της Ελλάδας. Έκαναν όνειρα για το μέλλον για το χωριό για το σχολείο, για τα παιδιά, για την οικογένειά τους. Με το που πάτησαν το πόδι τους στο Μέγα Δέρειο πλημμύρισαν με αγάπη όχι μόνο τους λιγοστούς χριστιανούς μα και όλους τους μουσουλμάνους συμπολίτες τους (Σουνίτες και Αλεβήδες). Για πρώτη φορά στην ιστορία του δημοτικού σχολείου και του χωριού έδειξε μια δασκάλα, τόσο πηγαίο και ανιδιοτελές, ενδιαφέρον για τα παιδιά, τους μικρούς μαθητές της.

Εκτός των καθημερινών μαθημάτων του σχολείου, η Χαρά παρέδιδε δωρεάν μαθήματα τα απογεύματα σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και δυσχέρεια στην ελληνική γλώσσα. Τα βοήθησε να νιώσουν ότι μπορούν να σπουδάσουν, να προκόψουν, να γίνουν ενεργά μέλη της ελληνικής κοινωνίας καλοί και αγαθοί «πολίτες της μάνας Ελλάδας που νοιάζεται για όλα τα τρυφερά βλαστάρια της. ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι μαθητές της κυριολεκτικά την λάτρευαν. Οργανώνοντάς τους σε χορωδία και μαθαίνοντας τους πολλά ωραία τραγούδια τους οδήγησε σε βράβευση από την Ελληνική Πολιτεία με έπαθλο ένα δωρεάν ταξίδι στη Θεσσαλονίκη όπου η Χαρά με τους μαθητές της έδωσαν μουσική παράσταση και διέμειναν σε πολυτελές ξενοδοχείο της πόλης. Για τα περισσότερα παιδιά ήταν το πρώτο ταξίδι έξω από το χωριό τους. Πολλά αντίκριζαν για πρώτη φορά στη ζωή τους τη θάλασσα. Συγκινήθηκαν όλοι τους. Η Χαρά έδωσε πολλή αγάπη κι έτσι κέρδισε την εκτίμηση, την αποδοχή και το σεβασμό όλου του χωριού. Δυστυχώς αυτό δεν άρεσε σε κάποιους. Συγκεκριμένα, άτομα του χωριού όπως ο ψευτοϊμάμης και ο μουσουλμάνος διευθυντής του μειονοτικού σχολείου εξυπηρετούσαν τους σκοπούς του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής φανατίζοντας το χωριό κάτω από τη σημαία του τουρκικού σοβινισμού που προέτασσε μίσος για όλους τους «γκιαούρηδες», δυσαρεστήθηκαν από τις δραστηριότητες της Χαράς που αντί για μίσος φύτευε την αγάπη και την ομόνοια στις καρδιές των μαθητών της και των γονιών τους.

Έτσι καραδοκούσαν για την αφορμή που θα δημιουργούσε ένταση και θα ανάγκαζε τη Χαρά να φύγει από το σχολείο. Η αφορμή δεν άργησε να έλθει. Κάποια φθινοπωρινή μέρα του 2007, μέλη της σχολικής εφορείας ζήτησαν από τη Χαρά να τους δώσει για 2 μέρες τη σφραγίδα του σχολείου προκειμένου να την «δανείσουν» στο Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής ώστε
να σφραγίσει κάποιους λαχνούς που προορίζονταν για το ταμείο του σχολείου. Η Χαρά φυσικά αρνήθηκε, τους εξήγησε ότι είναι παράνομο αυτό που ζητούν και τους πρότεινε να φέρουν τους λαχνούς του Τουρκικού Προξενείου στο σχολείο για να τους σφραγίσει η ίδια. Εκείνοι αρνήθηκαν και απόσπασαν τελικά τη σφραγίδα του σχολείου από το μουσουλμάνο διευθυντή παραδίδοντάς την στο Τουρκικό Προξενείο και επιστρέφοντάς την στο σχολείο μετά από 2 μέρες. Όταν το πληροφορήθηκε η Χαρά επισήμανε στο διευθυντή το παράνομο της ενέργειάς του και του έκανε αναφορά στην προϊσταμένη αρχή της.
Αυτό στάθηκε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των εξτρεμιστών. Ο μουσουλμάνος διευθυντής κάνοντας μπροστά της άσεμνες χειρονομίες, απείλησε τη Χαρά ότι «αυτό που έκανε θα το πληρώσει», ότι «εδώ είναι Τουρκία» και ότι «δεν πρέπει να τα βάζει μαζί τους διότι είναι κυνηγοί και έχουν όπλα...». Η Χαρά έμεινε άναυδη. Το επόμενο διάστημα όλοι στο χωριό γύρισαν την πλάτη στη Χαρά. Δεν της μιλούσαν και της έδειχναν ότι είναι ανεπιθύμητη αυτή που τους ευεργέτησε με τόση αγάπη. Οι γονείς άρχισαν να μην στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο και ξεκίνησε συλλογή υπογραφών στο χωριό με αίτημα την αποπομπή της Χαράς! Επενέβη η προϊσταμένη αρχή. Αντί όμως να δικαιώσει τη Χαρά, επέδειξε ραγιαδισμό απέναντι στους παράνομους ταραχοποιούς συνιστώντας στη Χαρά να ζητήσει, συγνώμη(!) και να αυτοσυγκρατηθεί! Ως συμβιβαστική λύση η Χαρά θα απομακρυνόταν από το χωριό και το σχολείο με τη λήξη της τρέχουσας σχολικής χρονιάς. Μέσα στο «κυρίαρχο» ελληνικό κράτος, ο τουρκικός εθνικισμός και μισαλλοδοξία νίκησαν για άλλη μια φορά. Η «γκιαούρισσα», δασκάλα θα έφευγε.

Τα παιδιά θα αφήνονταν έρμαια στο σκοτάδι του μίσους του φανατισμού και της προπαγάνδας των πρακτόρων της Άγκυρας. Τι απέμεινε; Ένα δάκρυ στα μάτια των μαθητών που θα έχαναν την αγαπημένη δασκάλα τους με τα χρυσά μαλλιά και οι ζωγραφιές των τετραδίων τους με τις αφιερώσεις που έγραφαν προς την Χαρά για το «πόσο πολύ την αγαπούν»!...

18/1/2008 Κομοτηνή
Η "ΑΝΑΤΟΛΗ" είναι μηνιαία έκδοση για τον Ελληνισμό της καθ' ημάς
Ανατολή του Γιάννη Χ. Κουριαννίδη εκδότη του περιοδικού «Ενδοχώρα»

Η δασκάλα, οι πρακτορίσκοι και το ελληνικό κράτος
Η κόρη του Προέδρου του Αρείου Πάγου, η Χαρά Νικοπούλου, είναι δασκάλα. Δεν χρησιμοποίησε το αξίωμα του πατέρα της για να επιτύχει έναν «καλό» διορισμό. Διορίστηκε στο Μεγάλο Δέρειο του νομού Έβρου, σε ένα Πομακοχώρι που βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρα, απομονωμένο, που κατοικείται μόνο από μουσουλμάνους Πομάκους. Δεν επέλεξε ως τόπο κατοικίας της κάποιο κοντινό αστικό κέντρο (Σουφλί) ή έστω το Μικρό Δέρειο, στο οποίο διαμένουν και χριστιανοί και λειτουργούν κάποιες έστω κρατικές υπηρεσίες. Δεν έκανε δηλαδή αυτό που έκαναν και κάνουν όλοι οι άλλοι συνάδελφοί της. Επέλεξε να μείνει με τον σύζυγό της στο χωριό που διδάσκει, κοντά στους μαθητές και τις μαθήτριές της, κοντά στους ανθρώπους που εκτιμούν το έργο και την προσφορά της. Το νεαρό ζευγάρι μετέφερε ακόμη και τα πολιτικά του δικαιώματα στο χωριό και διαμένει εκεί, όχι μόνο τους μήνες του σχολικού έτους, αλλά ολόκληρο το χρόνο. Αυτή ακριβώς η αγάπη προς τον τόπο και τους ανθρώπους του, αυτή η ανιδιοτελής διάθεση για προσφορά εκ μέρους τους, έγινε αιτία για την στοχοποίησή τους από τους πράκτορες του τουρκικού προξενείου.
Χρησιμοποιώντας διάφορα ψεύδη, εκβιάζοντας και πιέζοντας τους κατά τα άλλα φιλήσυχους Πομάκους, οι εγκάθετοι του τουρκικού προξενείου συλλέγουν υπογραφές για να διώξουν από το χωριό τη φιλότιμη δασκάλα και το σύζυγό της. «Αυτό το χωριό αγαπά μόνο τους Τούρκους που για αιώνες μένουν σ' αυτό», γράφουν στα εμετικά άρθρα τους οι πρακτορίσκοι, ενώ οι απειλές και οι εκφοβισμοί σε βέρος των δύο «ξένων» είναι πλέον σε ημερησία διάταξη!

Και ενώ οι προσπάθειές τους ακόμη δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα γι' αυτούς, αφού ελάχιστοι είναι οι γονείς που υποχώρησαν στις πιέσεις και ζητούν την απομάκρυνση της Χαράς από το χωριό τους, κι ενώ έφτασαν ακόμη και στο σημείο να καταθέσει στη Βουλή σχετική αναφορά ο βουλευτής Χατζηοσμάν του ΠΑΣΟΚ (το πρώην πρωτοπαλίκαρο του Σαδίκ και
σημερινός πρόεδρος του κόμματος που αυτός είχε ιδρύσει!), η Χαρά έχει να αντιπαλέψει και με τον ακαταμάχητο γραικυλισμό των «λειτουργών» του ελληνικού κράτους, από το οποίο δεν είχε μέχρι σήμερα την παραμικρή στήριξη! Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες μας από τα γραφεία της Μειονοτικής Εκπαίδευσης, οι προϊστάμενοί της έφτασαν στο σημείο να την επιπλήξουν, γιατί τις αναφορές που κατέθετε όλο αυτό το διάστημα τις ... πρωτοκολλούσε (κι έτσι τους έβαζε στον κόπο να τις προωθούν
περαιτέρω ή τουλάχιστον να μη τις αποσιωπούν)! Προς τιμήν της, η ηρωική Χαρά Νικοπούλου, δεν υποκύπτει στις πιέσεις και δηλώνει ότι θα παραμείνει στη θέση της μέχρι να ολοκληρώσει το έργο της. Κι όλα αυτά,παρά το λαϊκό δικαστήριο που επεχείρησαν να στήσουν πριν λίγες ημέρες οι πρακτορίσκοι του προξενείου!

Αναρωτιέμαι: Πόσους ανθρώπους έχουμε στην Ελλάδα σαν την δασκάλα Χαρά Νικοπούλου; Πέντε; Δέκα; Ίσως λέω και πολλούς! Τι κάνει το ελληνικό κράτος γι' αυτούς; Οι άνθρωποι αυτοί δικαιούνται πλέον να απαιτούν στήριξη. Πρόσφεραν και προσφέρουν την ψυχή τους την ίδια για την προκοπή αυτού του τόπου. Εδώ όμως, δεν μιλούμε ούτε καν για στήριξη. Εδώ βλέπουμε την πατρίδα για την οποία ματώνουν, να τους γυρνά την πλάτη και να τους περιφρονεί. Χαρά από το Δέρειο, Νίκο από την Ίμβρο, Κατερίνα και Νίκο από τα Σκόπια, Ελένη από τα κατεχόμενα της Κύπρου μας, Σεμπαεδήν από το Προσήλιο, αδέλφια μας από την Βόρειο Ήπειρο, δεν χρειάζεται να σας το πούμε ότι ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί. Το κάνετε και θα το κάνετε, γιατί έτσι λέει η ψυχή σας. Και να 'στε σίγουροι ότι αυτή είναι το μεγαλύτερό σας όπλο!

---

17.02.08

ΤΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΥΠΗΡΞΑΝ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, ΚΟΜΜΑΤΩΝ, "ΕΥΑΙΣΘΗΤΩΝ" ΠΕΡΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ, ΑΛΛΩΝ ΦΟΡΕΩΝ;

Δυο σχόλια μόνο:
1. Η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου είναι κόρη του προέδρου του Αρείου Πάγου. Είναι εύκολα κατανοητό ότι θα μπορούσε να υπηρετεί καλοκαίρι στη Μύκονο και χειμώνα στην Αράχωβα, αν ήθελε. Ή σε κάποιο σχολείο της Θεσσαλονίκης, απ' όπου κατάγεται. Αντ' αυτού επέλεξε να υπηρετήσει στο Μέγα Δέρειο, και μάλιστα να γίνει μόνιμη κάτοικος, μαζί με το σύζυγό της.
2. Οι εγκάθετοι του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής δε βρίσκονται μόνο στο Μ. Δέρειο... Υπάρχει βουλευτής, ο οποίος είχε το θράσος να μεταφέρει τον πόλεμο κατά της Χαράς Νικοπούλου εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Όπως διαβάζουμε στο site της Βουλής.

"Ο Βουλευτής Ροδόπης κ. ΑΧΜΕΤ ΧΑΤΖΗ ΟΣΜΑΝ κατέθεσε αναφορά με την οποία γονείς μαθητών του Μειονοτικού Δημοτικού Σχολείου Μεγ. Δερείου ´Εβρου, ζητούν την αντικατάσταση δασκάλας του σχολείου".
Κατά τη γνώμη μου η κοπέλα θα έχει κακά ξεμπερδέματα, γιατί το ελληνικό κράτος δεν φροντίζει, ως όφειλε, να την προστατέψει.
Τουλάχιστον διαδώστε αυτό το μήνυμα - όποιος θέλει να τη βλάψει, θα το σκεφτεί διπλά αν το θέμα έχει δημοσιότητα.

Καμμιά «αντιρατσιστική» οργάνωση δεν θα δείτε να εκδίδει ανακοινώσεις (ή να καίει την Αθήνα) για την δασκάλα Χαρά Νικοπούλου. Καμμιά οργάνωση προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν θα δείτε να επεμβαίνει για την προστασία της δασκάλας από το τουρκικό παρακράτος. Κανέναν Δημητρά δεν θα δείτε να προσφεύγει στα Ελληνικά και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Κανέναν «Ιό» δεν θα δείτε να φωνάζει για μια δασκάλα που έβαλε τους μαθητές της, χριστιανούς και
μουσουλμάνους, πάνω από τους πράκτορες του τουρκικού προξενείου.
Κανένα φιλελεύθερο ιστολόγιο του Διαδικτύου δεν θα δείτε να κρεμά μπανεράκια και κορδελίτσες για την δασκάλα Χαρά Νικοπούλου. Η Θράκη μας είναι περιοχή μειωμένης κυριαρχίας. Η ηρωική δασκάλα Χαρά Νικοπούλου, η δασκάλα που δεν υπέκυψε τόσους μήνες στην πίεση του τουρκικού προξενείου, υπέστη την περασμένη Πέμπτη επίθεση και ξυλοδαρμό από τούρκο παρακρατικό.
Το έγκλημά της; Τόλμησε να διδάσκει ελληνικά (βοηθητικά, δωρεάν, εκτός προγράμματος), σε όποιο παιδί ήθελε και είχε ανάγκη.

Στην Αθήνα κανείς δεν συγκινείται - απορροφημένοι όλοι με τα ροζ DVD.

---

Η επίθεση στη δασκάλα του Μ. Δερείου δημοσιεύθηκε από freedaynewspaper στις 8 Φεβρουαρίου, 2008

Τελικά, η υπόθεση της υποδιευθύντριας του μειονοτικού σχολείου στο Μεγάλο Δέρειο Χαράς Νικοπούλου δεν έχει κλείσει, αλλά δε φαίνεται και να συγκινεί κανέναν.

Στις 3 τα ξημερώματα ένας κάτοικος τη χτύπησε, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να τοποθετήσει νάρθηκα στο χέρι. Να σημειωθεί ότι η κ. Νικοπούλου παρά την άσχημη εμπειρία βρήκε το κουράγιο και μήνυσε το δράστη.
Χθες δικαζόταν το αυτόφωρο, ωστόσο, αναβλήθηκε για τη Δευτέρα, επειδή ο δικηγόρος του δράστη δεν μπορούσε να παραβρεθεί. Αλγεινή εντύπωση προκαλούν οι πληροφορίες, που θέλουν το δήμαρχο Ορφέα Βαγγέλη Πούλιο να ζητά από την κ. Νικολοπούλου να αποσύρει τη μήνυση, με το επιχείρημα ότι υπάρχει πιθανότητα να απαντήσει κι ο δράστης με μήνυση, με αποτέλεσμα να μπει και η ίδια φυλακή, ενώ το πρωί παραστάθηκε στο δικαστήριο ως μάρτυρας υπεράσπισης του ανθρώπου που της επιτέθηκε.

Η κ. Νικολοπούλου αντιμετωπίζει τους τελευταίους μήνες την επίθεση των γνωστών κύκλων, που επιθυμούν να φύγει από το χωριό. Μάλιστα τον προηγούμενο Νοέμβριο έγινε σύσκεψη στο σχολείο του Μεγάλου Δερείου στην οποία συμμετείχαν ο διευθυντής και η υποδιευθύντρια, ο προϊστάμενος του γραφείου μειονοτικής εκπαίδευσης Κωνσταντίνος Τζιώτζιος, ο συντονιστής του γραφείου Σάββας Μαραγκός και γονείς των μαθητών. Ακολούθησε άλλη μία χωρίς την παρουσία γονέων. Ο προϊστάμενος του γραφείου μειονοτικής εκπαίδευσης προτίμησε, επικαλούμενος λόγους δεοντολογίας, να μην την ανακοινώσει επισήμως τα αποτελέσματα αυτής των συσκέψεων, ωστόσο, ανεπισήμως... είχε χαρακτηρίσει άκρως ικανοποιητική την απόδοση της δασκάλας πράγμα που σημαίνει ότι της παρέχει απόλυτη στήριξη και δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο απομάκρυνσής της από το σχολείο. Την απόφαση αυτή επιβεβαίωσε, πάλι ανεπισήμως και ο διευθυντής του μειονοτικού σχολείου του Μεγάλου Δερείου, ο οποίος μάλιστα είχε συνταχθεί με τους γονείς που ήθελαν να διώξουν όχι μόνο από το σχολείο, αλλά και από το Δέρρειο την κ. Νικολοπούλου.

Ποιο είναι το «έγκλημα» της κ. Χαράς Νικολοπούλου, κόρης του προέδρου του Αρείου Πάγου, η οποία δεν έψαξε να βρει μια «καλή θέση», όπως θα μπορούσε, αλλά προτίμησε να πάει, μαζί με το σύζυγό της στο Μεγάλο Δέρειο -και όχι, έστω στο Μικρό Δέρειο, που ζουν και χριστιανοί- για να διδάξει γράμματα στα παιδιά; Ότι έκανε μαθήματα ελληνικών στους μαθητές.

Χθες τα ξημερώματα η κ. Νικολοπούλου, ήταν μόνη στο σπίτι, ο σύζυγός της έλειπε εκτός περιοχής. Έζησε τη βια και το νόμο του... Ισλάμ, μέσα στην Ελλάδα.

Πληροφορήθηκα ότι χθες (8/2) η Δασκάλα Χαρά Νικοπούλου που διδάσκει στο μειονοτικό χωριό Μέγα Δέρειο της Θράκης δέχθηκε άναντρη επίθεση μέσα στον χώρο του σχολείου, με συνέπεια τον τραυματισμό της. Δράστης είναι
ένας μουσουλμάνος κάτοικος του χωριού, γονέας μαθητού της Δασκάλας. Η Χαρά Νικοπούλου τους τελευταίους μήνες δέχεται πιέσεις και απειλές από τοπικούς μειονοτικούς παράγοντες, επειδή προφανώς το παιδαγωγικό έργο της δεν
είναι αρεστό στους εγκάθετους του Προξενείου. Ο δράστης θα δικαστεί την Δευτέρα στο Αυτόφωρο.

Σας επισυνάπτω ένα σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Ιανουαρίου 2008, της εφημερίδας "Ανατολή", για την πληρέστερη ενημέρωση σας.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=9283&pubid=4624 54
Επειτα από μήνυση που κατέθεσε η Χαρά Νικοπούλου, ο δράστης της επίθεσης κάθισε χθες στο εδώλιο του μονομελούς πλημμελειοδικείου Αλεξανδρούπολης, που τον καταδίκασε σε φυλάκιση 10 μηνών. Οπως κατήγγειλε η δασκάλα, που ζει και διδάσκει τα τελευταία 3,5 χρόνια στο μειονοτικό χωριό, το περιστατικό έγινε το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης, ενώ προετοίμαζε τη σχολική χορωδία για κάποια εκδήλωση. Αφορμή στάθηκε μια παρατήρηση που έκανε η ίδια στην καθαρίστρια του σχολείου, ζητώντας της να είναι πιο επιμελής στη δουλειά της. Ο δράστης, Οσμάν Τασάικα, που είναι σύζυγος της καθαρίστριας, έσπευσε στο σχολείο και άρχισε να επιτίθεται φραστικά στη γυναίκα, να την απειλεί και να την απωθεί με τα χέρια. Σε διπλανή αίθουσα, όπου μεταφέρθηκαν για να τον κατευνάσει, ο δράστης φέρεται πως χτύπησε με τη γροθιά του το χέρι της κυρίας Νικοπούλου, που ακουμπούσε στο τραπέζι. Με δεμένο το δεξί χέρι, στο οποίο τοποθετήθηκε νάρθηκας, η δασκάλα υποστήριξε χθες στο δικαστήριο ότι δέχεται απειλές από τον συγκεκριμένο και άλλους συγχωριανούς του, οι οποίοι μάλιστα έχουν συγκεντρώσει υπογραφές για να την εκδιώξουν από το σχολείο. Ο συνήγορός της, Ευτύχιος Νικόπουλος, που είναι αδελφός της και γιος του προέδρου του Αρείου Πάγου, προσκόμισε στο δικαστήριο ιατρικό πιστοποιητικό της βλάβης που προκάλεσε ο δράστης στο χέρι της αδελφής του.

Από την πλευρά του ο άνδρας, που αντιμετώπιζε τις κατηγορίες της απλής σωματικής βλάβης, της εξύβρισης και της απειλής, αρνήθηκε ότι χτύπησε την καθηγήτρια, ενώ η σύζυγός του υποστήριξε πως η σωματική βία δεν επιτρέπεται από τη μουσουλμανική θρησκεία, αλλά δεν κατάφεραν να πείσουν το δικαστήριο. Η ποινή είναι μετατρέψιμη, αλλά ο καταδικασθείς άσκησε έφεση και η υπόθεση θα εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό.

«E» 12/2

Μίλησα με Atlanta, GA!

Πώς λέμε "μίλησα με τον Θεό";
Ε, κάτι τέτοιο, τέλος πάντων.

Με θυμήθηκε το θηρίο για τα γενέθλιά μου, με καθυστέρηση μόλις... 5 ημερών (πες κάτι η απόσταση, πες η διαφορά της ώρας, μη χέσω!) και με κάλεσε μεσημεριάτικα, μέσα στα μαύρα τα δικά μου σκοτάδια, ένεκα της διακοπής ρεύματος και ω! του θαύματος, εγέννετο φως, και οι κουτσοί εβάδισαν και οι τυφλοί εώρακαν.

Τα είπαμε γιά λίγο ("όου γιεέ" απαντούσε σε ό,τι κι αν του έλεγα), του τα χωσα, εκ μέρους όλων σας, για την απουσία του από το blog μας και αυτό ήταν.

Α!
Μη το ξεχάσω.
Μού σφύριξε και το φύλο τού κυοφορηθέντος αλλά μού ζήτησε χάρη, στην τιμή που μου κανε, να μη σας το ρουφιανέψω.


Τώρα, που το ξανασκέφτομαι, έχω κάτι οικονομικά ζόρια και χρειάζομαι λίγο easy money.
Nα την βγάλω σε πλειστηριασμό την πληροφορία του;

Αναζητώντας την ευτυχία

Μπορεί ο τίτλος του post να παραπέμπει σε μια πρόσφατη αμερικανάτα με τον Will Smith αλλά η αναφορά είναι σε μια πολύ παλιά (1965) ταινία της Γαλλο-Ελληνίδας (από Μικρασιάτη πατέρα) Agnes Varda, Le Bonheur (Η ευτυχία). Την θυμήθηκα διαβάζοντας το κομψότατο post του Τσαγκαρουσιάνου, απαραίτητο ανάγνωσμα για εξαιρετικούς κυρίους. Τον εν λόγω πολυπράγμονα δημοσιογράφο τον παρακολουθώ από την εποχή που έβγαζε το θρυλικό "01", πολύ μπροστά από την εποχή του, τόσο που δεν άντεξε. Μετά εμφανίστηκε με το ένθετο του "Επενδυτή" Symbol, ομοίως φευγάτο ειδικά για οικονομική εφημερίδα την εποχή του ανελέητου διαλεκτικού σημιτισμού της χρηματιστηριακής αποπληξίας. Εμφανίζεται λοιπόν δυναμικός μετά από καιρό με την free press Lifo και το απαραίτητο ιστολόγιο.
Η περιγραφή του είναι ολόκληρη για ανθολογία, αλλά να μια χασαπωμένη έκδοση για συντομία:

<...> Τι είναι η ευτυχία; Τι είναι αυτό που δίνει χαρά στους ανθρώπους και τους κάνει να πιστεύουν ότι αξίζει να ζουν; Τι είναι αυτό που τους δίνει την αίσθηση της πληρότητας - και την αναγκαία γαλήνη να ησυχάσουν από τα κυνήγια της καθημερινότητας και να δουν γύρω τους τον εκθαμβωτικό, αποσβολωτικό κόσμο;

Η ταινία, χωρίς καμία ηθικολογία ή ρητορισμό και με πάμφωτες εικόνες που αναφέρονται στο ευδαιμονικό ιδιοσύστημα των ιμπρεσιονιστών, δείχνει την ιστορία ενός νεαρού μαραγκού που ζει ερωτευμένος με την όμορφη μοδίστρα γυναίκα του και τα δυο παιδιά του σε ένα ανθισμένο προάστιο του Παρισιού. Είναι πλήρης, χαρούμενος, ανέμελος - τα έχει όλα και είναι ευγνώμων. Ωσπου συναντά στο ταχυδρομείο ένα ακόμα κορίτσι - όμορφο κι αυτό. Και θέλει «να προσθέσει λίγη ακόμα ευτυχία» σε αυτή που έχει. <...> Οπου υπάρχει χαρά κι απόλαυση, απλώνει το χέρι. Δεν πληγώνει κανέναν. Και μοιραία, κάποια στιγμή, σε μια οικογενειακή εκδρομή στο δασωμένο ποτάμι (που θυμίζει γλυκόπικρα Ρενουάρ πρεσβύτερο, Κάιν νεότερο) το λέει στη γυναίκα του, χωρίς βάρος, σχεδόν απερίσκεπτα, <...> Η γυναίκα του τον ακούει με έκπληξη και τελικά κατανόηση, κάνουν έρωτα κι όταν αυτός ξυπνά, την ψάχνει και τη βρίσκει πνιγμένη στο ποτάμι - κανείς δεν ξέρει αν είναι ατύχημα ή αυτοκτονία. Πενθεί και μετά από λίγους μήνες, το κορίτσι του ταχυδρομείου, απλά, σκληρά, αδίστακτα, παίρνει τη θέση της νεκρής συζύγου κι η ευτυχία ανθίζει πάλι, σκληρότατη και αμνήμων, στη νέα οικογένεια. <...> Ο ήρωας ακόμα προκαλεί αμηχανία: είναι υπαρξιακά σοφός ή απλώς κτηνάρα; Τα θέλει όλα δικά του ή αυτό είναι μια ειλικρινής και αλογόκριτη λαχτάρα για ζωή; Τι είναι τελικά η ευτυχία; Εφιδρώσεις της στιγμής ή η αίσθηση ότι πειθαρχείς μέσα στο κουκούλι ενός συγκεκριμένου κώδικα (οικογένεια, γάμος, επιτυχία στη δουλειά κ.λπ.); Ο,τι κι αν είναι πάντως, δεν είναι κάτι μονοσήμαντο. Οπως έλεγε κι ο Μαξ Οφίλς στο τέλος του «Plaisir»: «Η ευτυχία δεν είναι χαρούμενη».

Η αναφορά στο τέλος είναι από μία άλλη cult ταινία του Γαλλικού κινηματογράφου από τον Max Ophuls, "Le plaisir", καθόλου τυχαία ο Kubrick (αλλά και ο Godard) έλεγε πως ήταν η αγαπημένη του. Είδα και τις δύο ταινίες πριν χρόνια στην Ιταλία, στο τρίτο κρατικό κανάλι και πιο "κουλτουριάρικο", το RAI 3. Όπου την πετύχετε μην την χάσετε. Μία μόνο μικρή ένσταση στην απόδοση της φράσης του τέλους: πιο κοντά στο αυθεντικό νόημα θα ήταν "η ευτυχία δεν είναι ευχάριστη". Όποιος δει την ταινία θα με θυμηθεί στην λεπτή αλλά ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στο 'χαρούμενη' και 'ευχάριστη'.

ο πραγματικός λόγος να απεργεί κανείς...

Απο τον Μανδραβέλη στην καθημερινή http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_16/03/2008_263042

Οι 120.000 λέξεις της «μεταρρύθμισης»

Tου Πασχου Μανδραβελη / pmandravelis@kathimerini.gr

Ογδόντα χιλιάδες λέξεις έχει το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή η κ. Φάνη Πετραλιά συν 40.000 λέξεις η αιτιολογική έκθεσή του. Το πρώτο ερώτημα λοιπόν είναι: ποιος χριστιανός θα προλάβει να διαβάσει 120.000 λέξεις (400 και πλέον σελίδες), να τις σκεφτεί και να προτείνει εναλλακτικές λύσεις μέχρι την επόμενη Τετάρτη που ψηφίζεται; Πολλώ δε μάλλον: ποιος θα προλάβει να ελέγξει τι κρύβεται πίσω από διατάξεις του στιλ «Η πρώτη περίοδος της παρ. 12 του αρ. 1 του ν. 3232/2004 αντικαθίσταται αφότου ίσχυσε, ως εξής: "12. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 και τα τέσσερα πρώτα εδάφια της παρ. 3 του άρθρου 11 του ν. 1405/1983, όπως τροποποιήθηκαν με το άρθρο 4 του ν. 1539/1985, το άρθρο 15 του ν. 1902/1990 και της παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 2079/1992, παύουν να ισχύουν για τους φορείς κύριας ασφάλισης, με την επιφύλαξη της παρ. 3 του άρθρου αυτού"».

Μύλος; Φυσικά. Ο γνωστός τρόπος νομοπαραγωγής στην Ελλάδα. Ρυθμίσεις επί ρυθμίσεων, διατάξεις επί διατάξεων, τροποποιήσεις επί τροποποιημένων τροποποιήσεων, παράγραφοι επί άρθρων και εδαφίων έτσι ώστε να χάνει η μάνα το παιδί και ο εργαζόμενος τα λογικά του.

Απ' όσο μπορούμε, λοιπόν, να καταλάβουμε η κυβέρνηση επιχειρεί να κάνει τους 155 (περίπου) φορείς κοινωνικής ασφάλισης, περίπου 13. Και λέμε «περίπου» διότι μέσα στους 13 φορείς θα υπάρχουν 142 (περίπου) υπο-φορείς οι οποίοι θα είναι μέσα αλλά και έξω, θα μοιράζονται διοικητικές υπηρεσίες και μηχανογραφικές υποδομές, αλλά θα έχουν και δικές τους υπηρεσίες για τη διαχείριση των αποθεματικών τους.

Το νομοσχέδιο δε είναι τόσο λεπτομερές ώστε προβλέπει μέχρι και το οργανόγραμμα των νέων φορέων (διοικητικά συμβούλια, διευθύνσεις, τομείς κ.λπ.). Εχει όμως και τις ειδικές περιπτώσεις: το «Ταμείο Ασφάλισης Υπαλλήλων Τραπεζών και Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας» και το «Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολούμενων» έχουν διαφορετικό οργανόγραμμα, το οποίο επίσης προβλέπεται λεπτομερώς από τον νόμο. Κι αν η ζωή μεθαύριο δείξει ότι και το Ταμείο των ιδιωτικά απασχολούμενων δεν μπορεί να λειτουργήσει με το γενικό οργανόγραμμα που έχει προβλεφθεί από το κατατεθέν νομοσχέδιο θα έχουμε σε άσχετα νομοσχέδια νέες ρυθμίσεις του στιλ «Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 και τα τέσσερα πρώτα εδάφια της παρ. 3 του άρθρου 11 του ν. 1405/1983...». Αλλά ακόμη κι αν η ζωή δεν δείξει τίποτε, οι πιέσεις κάποιων ομάδων θα καταφέρουν να τροποποιήσουν τις έτσι κι αλλιώς ακατανόητες διατάξεις με πιο ακατανόητες διατάξεις που όμως θα εξυπηρετούν κάποια συντεχνιακά συμφέροντα.

Το πρόβλημα και με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο είναι η σοβιετικής υφής λογική του. Η κεντρική διοίκηση προσπαθεί να ρυθμίσει τη ζωή και τη σύνταξη στην πιο απίθανη λεπτομέρειά τους. Κυρίως προβλέπει να μην χαθεί ο ασφυκτικός έλεγχος της κυβέρνησης στα Ταμεία. Ο υπουργός δεν διορίζει απλώς τις διοικήσεις. Θα ασχολείται και με το δώρο των Χριστουγέννων των εφημεριδοπωλών! Δεν αστειευόμαστε. Το άρθρο 43 της «μεταρρύθμισης προβλέπει: «Το ύψος των καταβαλλόμενων δώρων εορτών από το Λογαριασμό Δώρου Εορτών Εφημεριδοπωλών καθορίζεται με απόφαση του υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας». Ελεος...

Λύνοντας αποροίες για το μακεδονικό από το google

Δώστε αυτή την αναζήτηση ("Republic of Macedonia " -former -yugoslav -fyrom site:gr) και θαυμάστε πόσοι ήδη έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα. Για παράδειγμα διαβάζουμε στο www.kokkalisfoundation.gr το βιογραφικό του Υπ.Εξ. Antonio Milososki, υπότροφου του Ιδρύματος όπως παρακάτω:

Antonio Milososki was born in Tetovo, Republic of Macedonia in 1976. He received his undergraduate degree in Law from the University of St. Cyril and Meodius in Skopje and his Master’s degree in European Integration from the Center for European Integration at Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universitaet Bonn, Germany in 2002. Mr. Milososki’s professional and practical experience includes serving as a spokesman for the Government of the Republic of Macedonia, working as the counsellor of the Prime Minister Mr. Ljubco Georgievski, acting as the chairman of the office of the Vice-President Mrs. Dosta Dimovska, writing as a columnist for Macedonia’s most widely read newspaper, Dnevnik. He is also the founder of the Youth Euro-Atlantic Forum and was previously the Vice-President of the Youth Force Union of the VMRO-Democratic Party for Macedonian National Unity. In addition to his participation in the Kokkalis Program, Mr. Milososki has also participated in the Senior Executive Course Sovereignty, Self-Determination and Ethnic Nationalism: The Challenges to Cooperative Security after Kosovo, at the George C. Marshall European Center for Security Studies in Germany.

Πάνος Τζαβέλλας σαν απάντηση στον σκοταδισμό

Δεν μπορώ να πω ότι μου έκανε εντύπωση η πρόσφατη ανακοίνωση της εκκλησίας της Ελλάδας για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης: (απόσπασμα)

"Η Εκκλησία δηλαδή δέχεται και ευλογεί την παραδεδομένη τέλεση του Γάμου κατά το Ορθόδοξο Τυπικό ενώ θεωρεί πορνεία κάθε άλλη «συζυγική» σχέση εκτός αυτού."

Κρίμα για τον νέο προκαθήμενο που έδειξε να ξεφεύγει από το σκοταδισμό του πρόσφατου παρελθόντος. Βρήκα απάντηση ακούγοντας την σημερινή ραδιοφωνική 'Ελληνοφρένεια' και με αυτή τον εξαιρετικό κύριο Πάνο Τζαβέλλα. Κατεβάστε το τραγούδι του "Κυρ Παντελής" που γράφτηκε πριν 30 χρόνια αλλά αναφέρεται στο σήμερα πιο πολύ από το χτες. Επιλέγω από τους στίχους:

Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσαι στην Παναγιά
Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη TV,
τρως τροφή πνευματική.

Μακριά από κόμματα μην βρεις μπελά,
“Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά”
Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι.
Ο γιός σου μοναχά να ‘ναι καλά
ν’ αφήσεις τ’ όνομα και τον παρά.

Στην δεκαετία του '70, που έγραψε και τα πιο γνωστά του τραγούδια, η στρατευμένη τέχνη ήταν mainstream και "πουλούσε". Ο Τζαβέλλας όμως έχει κάποια κομμάτια που είναι πραγματικά προφητικά, όπως το "Κι’ αν φύγανε οι Γερμανοί , ήρθαν οι Αμερικανοί, καινούργια πάλι κατοχή ...". Αξίζει το χρόνο μιας ακρόασης.

Έχει πάντα δίκιο ο πελάτης;

Δύο (εκ διαμέτρου αντίθετες) καταναλωτικές ιστορίες.
Με αφορμή το προηγούμενο post του Mgp και μία απάντηση του has&tas περί «κακών κειμένων».
Στην πρώτη ιστορία είμαι ο πωλητής, στην δεύτερη είμαι ο πελάτης.


Ιστορία πρώτη:

Πελάτης μου, νεαρός στην ηλικία, μού φέρνει πλεκτή μπλούζα που αγόρασε πέντε ημέρες πριν, στην κυριολεξία αγνώριστη!
Ισχυρίζεται ότι έκανε αυτό που έπρεπε κατά το πλύσιμό της και όμως η μπλούζα καταστράφηκε.
Γνωρίζω ότι όχι μόνο δεν έκανε αυτό που έπρεπε, αλλά, βλέποντας και κρίνοντας, έκανε ακριβώς το αντίθετο.
Κοινώς, τής γαμ*σε τη μάνα!
Την έβρασε στους 90 βαθμούς, την έκαψε με απορρυπαντικό που πλένουμε τα κατοικίδια ζώα και για αποτελείωμα την κρέμασε και κανα διήμερο με μανταλάκια από τους ώμους.
Δεν υπερβάλλω, κυριολεκτώ.


Αρνούμαι ευγενικά (όσο γίνεται όταν ο άλλος είναι επίμονος) να του αντικαταστήσω το αγαθό, και αποχωρεί μουρμουρίζοντας.
Αλλού, μπορεί να τον πετούσαν έξω με τις κλωτσιές.

Λίγες ημέρες αργότερα, λαμβάνω ένα fax από μια κάποια... Επιτροπή Φιλικού Διακανονισμού της Διεύθυνσης Εμπορίου.
Δεν γνώριζα καν την ύπαρξη τέτοιου φορέα, τέτοιες ιστορίες σαν αυτού του πελάτη, τις τελειώνω πολλές φορές μέσα σε 2’.
Τις περισσότερες φορές, εν γνώσει μου, εις βάρος μου.

Ο πελάτης είχε καταγγείλει το περιστατικό και την υπόθεση ανέλαβε κάποιος άσχετος σε μία δημόσια υπηρεσία, σε κάποιο γραφείο που αφού (υποθέτω) άκουσε με μεγάλη προσοχή τον "παθόντα" ανέλαβε δράση στέλνοντας μου ένα στεγνό, τυπικό fax όπου ανέφερε τα εξής:
"Σας διαβιβάζουμε την από 26/2/07 καταγγελία του κ. Χ.Ψ. και παρακαλούμε για τις δικές σας απόψεις εγγράφως εντός 7 ημερών".


Τηλεφώνησα εκνευρισμένος και ζήτησα εξηγήσεις.
Ρώτησα, (παρ΄όλ'αυτά) ήρεμα και τυπικά ποιος είναι αρμόδιος εκεί που να γνωρίζει από την καρέκλα του, τι μπορεί να έχει συμβεί σε ένα κατεστραμμένο πλεκτό, σε μια αλλοιωμένη κονσέρβα ή σε ένα σπασμένο παιχνίδι και ο υπογράφων το fax μού απάντησε με ατάκες του στυλ «έλα, μωρέ, δώστε μια λύση, να’ουμε».

Απάντησα εγγράφως, όπως και μέσα στην προθεσμία που μού ζητήθηκε/απαιτήθηκε.
Θα μπορούσα (;) και να μην το κάνω.
Για να πω την αλήθεια, οι υπόλοιποι στη δουλειά με προέτρεψαν να το κάνω.
Προσωπικά, είχα μουλαρώσει και δεν ήθελα να δικαιώσω τη μαλακία που δέρνει το συγκεκριμένο πελάτη στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Και στο φινάλε, δεν έφταιγα κάπου σαν επιχείρηση, ούτε υπήρχε περίπτωση να δικαιωθεί οπουδήποτε αυτός ο βλάκας.

Απάντησα λοιπόν σε αυτήν την υπηρεσία-μεσολαβητή:

« (…) Η ευθύνη για το γεγονός που καταγγέλθηκε βαρύνει αποκλειστικά τον αγοραστή.
Σε αντίθεση, με την πάγια τακτική της εταιρείας μας, σε ανάλογες περιπτώσεις, και σε ένδειξη καλής συνεργασίας με την υπηρεσία σας, προτιθέμεθα να αντικαταστήσουμε το κατεστραμμένο – από τον αγοραστή – αγαθό με κάποιο άλλο καινούριο και ίσης αξίας.
Παρακαλώ, όπως διαβιβάσετε τα ανωτέρω στον καταγγέλλοντα».

Ηρθε λοιπόν μετά από λίγες μέρες ο τύπος, πήρε ένα καινούριο ρούχο ("εις υγείαν του μαλάκα!") και μη τον ξαναείδατε (εννοείται).




Ιστορία δεύτερη:

Παρήγγειλα, τις προάλλες, ένα πολύ ωραίο αυτοβιογραφικό λεύκωμα των Beatles (ε, καλά, τι περιμένατε να ήταν;) από το Amazon.
Μέσα σε 3-4 μέρες, καλοσωρίζω το courier-boy.
Ανοίγω το δέμα, βγάζω από μέσα φυσαλίδες, περιτυλίγματα, το παρακάνουν είναι η αλήθεια, και διαπιστώνω ότι η κάτω δεξιά πλευρά του hard-cover εξώφυλλου είναι ελαφρώς τσαλακωμένη.
Μικρό το κακό, λέω.
(Τελικά, έπρεπε να το τυλίξουν καλύτερα).

Τους στέλνω e-mail και τους ενημερώνω ότι παρέλαβα το βιβλίο μόνο που «έτσι κι έτσι».
Το Amazon έχει πολιτική επιστροφής χρημάτων, όμως εκεί μπερδεύεται λίγο η δουλειά, και αναλαμβάνεις να τους το επιστρέψεις με δικά σου ταχυδρομικά έξοδα.
Με δεδομένο ότι το εν λόγω βιβλίο ζυγίζει γύρω στον μισό τόνο, τους ανέφερα απλά το παράπονό μου, δεν αξίωσα τίποτα και ενημέρωσα πως θα κρατήσω το βιβλίο στην κατάσταση που το παρέλαβα.

Μία ώρα αργότερα, μού απάντησαν (χωρίς να το περιμένω) ότι επέστρεψαν στην πιστωτική μου κάρτα το 20% της αξίας της αγοράς μου.

επιστροφή DVD που κολάν στα video seven net

Πριν μερικές μέρες έστειλα την παρακάτω επιστολή (email) στα seven, διαβάστε:

Αγαπητό Seven,

Πριν μερικές μέρες δανείστηκα από το κατάστημα της Λαμπράκη (άνω Τούμπα, Θεσσαλονίκη) τρεις ταινίες, Azur et Azmar, Ratatouille και Niels Holgerson. Οι δύο πρώτες ταινίες έπαιξαν ΟΚ αλλά η τρίτη (Niels Holgerson) κολλούσε λίγο μετά την αρχή και δεν προχωρούσε. Να διευκρινίσω ότι δεν έχω τηλεόραση και DVD player αλλά μόνο Η/Υ για την αναπαραγωγή DVD. Δοκίμασα και στο Laptop μου αλλά πάλι τίποτα. Καθάρισα την επιφάνεια με ειδικό μαντιλάκι με μικρο-ίνες που χρησ. και για τα γυαλιά μου αλλά πάλι τίποτα.
Όταν επέστρεψα τις ταινίες διηγήθηκα όλα τα παραπάνω στην υπάλληλο του καταστήματος <ονοματεπώνυμο> η οποία αφού δοκίμασε το προβληματικό DVD σε ένα player του καταστήματος (και έπαιξε) μου είπε πως θα χρεωθεί κανονικά και εάν σε μια δοκιμή που θα κάνει σε κάποια άλλη στιγμή στον Η/Υ του καταστήματος κολλήσει τότε και μόνο τότε θα μου επιστραφεί η χρέωση. Να τονίσω ότι στο ίδιο κατάστημα για παρόμοιο λόγο άλλος υπάλληλος μου έδωσε τρία (!) αντίγραφα μέχρι να δουλέψει κάποιο. Το γιατί τα DVD players των Η/Υ κολλάνε ποιο εύκολα είναι άκρως τεχνικό και τέλος πάντων δεν νομίζω να ενδιαφέρει. Αυτό που περιμένω από εσάς στην διοίκηση του Seven είναι να τοποθετηθείτε στο θέμα και να μου πείτε ποιου υπαλλήλου η στάση εκφράζει την πάγια πολιτική σας. Γιατί θεωρώ άκρως προσβλητική την στάση της <ονοματεπώνυμο> γιατί υπονοεί σαφώς πως έχω πρόθεση να πω ψέματα ότι δεν παίζει το DVD. Νομίζω ότι σαν πελάτης πρέπει να έχω την εμπιστοσύνη του καταστήματος όταν λέω ότι δεν μπόρεσα να πάρω αυτό που καλούμε να πληρώσω.

ευχαριστώ για την προσοχή,

Επικοινώνησε μαζί μου ένας ευγενικός υπάλληλος από τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας ό οποίος αφού μου είπε πως μου έχουν δώσει πίστωση για το DVD που δεν έπαιξε μου είπε σαφώς πως είναι πάγια πολιτική των seven να μην επιστρέφουν τα χρήματα σε ταινίες που παίζουν στα players του καταστήματος ενώ ο πελάτης λέει πως δεν παίζουν στο δικό του. Το εντελώς κατά τη γνώμη μου αντιφατικό και μέχρι ένα σημείο υποκριτικό είναι πως ο ίδιος μου είπε πως άτυπα έχουν δώσει 'γραμμή' στα καταστήματα να είναι πολύ ελαστικά με το θέμα των επιστροφών και πρακτικά να κάνουν τα στραβά μάτια και να δέχονται να μην χρεώνουν τους πελάτες για DVD που δεν παίζουν. Πρέπει να βεβαιώσω εδώ ότι και από την εμπειρία μου όντως σχεδόν πάντα δέχονται τις επιστροφές χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Η συγκεκριμένη υπάλληλος που αναφέρομαι είναι και η διαχειρίστρια του καταστήματος και γι' αυτό ίσως εφάρμοσε κατά γράμμα την πολιτική. Την επόμενη φορά πάντως που θα πάω να πάρω ταινία θα το ξεκαθαρίσω από πριν ή θα πηγαίνω με το laptop για επί τόπου δοκιμή ;)

Αυτά για την ενημέρωση των φίλων καταναλωτών και caveat emptor

M.

Jack Pot στο Quiz #3 !

Jack Pot σημειώθηκε στο τρίτο quiz τού blog μας, αφού ουδείς έδωσε την σωστή απάντηση.

Ως εκ τούτου, τα κέρδη της α' κύριας κατηγορίας (ο γύρος του κόσμου με σχεδία καθώς και η συλλεκτική έκδοση του αριστουργήματος των παιδικών μας χρόνων "Τα μυστικά του βάλτου" της Π.Δέλτα) μεταφέρονται στο quiz #4, όπου ο μεγάλος νικητής θα διεκδικήσει όλα τα παραπάνω μαζί με την ντελούξ εντίσιον του ψευδοπορνό "Αικατερίνη Μούτσενμπάχερ, η έκφυλος τσαρίνα".

Kερνάω τραγούδι !

Καλή βδομάδα!
Ευχαριστώ για τις ευχές και πού να σας βρω να σας κεράσω φοντάν;

Κεραστείτε αυτό:



Από τον Βρετανό τροβαδούρο Richard Hawley και το περσινό του Lady's Bridge αλμπουμ.

Doulibu libou daouchou, έκδοση βελτιωμένη

Η μεγάλη Valentina Hassan από τη Βουλγαρία βελτιώνει τα Αγγλικά της και ξαναχτυπά, απολαύστε τη:

LuaLua on Greece

Μας κατάλαβε και ο Κογκογκολέζος, ειδικά εκεί που λέει ότι η Αθήνα είναι ότι πιο κοντινό στην πατρίδα του το Κογκό, διαβάστε:

I'm just starting to pick up Greek now I've got a tutor. But it's not like other European languages where you can understand a little because the alphabet is the same. Kids must feel like me when they start learning to read! Hopefully a few months down the line I can give you a better progress report! With my injury I have no excuse!

Athens is fantastic though. Of all the places I've travelled to, Athens is the closest to my country, the Congo. The nice weather and lovely people suit my chilled-out attitude! Of course I miss people back in England but I've definitely no regrets.

Ανακαλύπτοντας μια νέα γλώσσα στο Music Idol 2 Βουλγαρίας

Περί ιστολογίων, ή που είναι ο Βαγκνερ, που είναι ο Πουτσίνι

Περίεργα πράγματα τα ιστολόγια.  Βλέπω τι γίνεται σε αυτό εδώ και έχω μείνει με την απορία γιατί έχουν εξαφανιστεί ο Χρήστος και ο Αντώνης (περισσότερο) και ο Γρηγόρης σε μικρότερο βαθμό.  Αναφέρομαι σε εσάς Αντώνη και Χρήστο γιατί η απουσία σας από την συζήτηση πραγματικά δημιουργεί εντύπωση.  Είστε και οι δύο technorati όσο χρειάζεται, όλη μέρα μπροστά στο PC και μου κάνει εντύπωση που δεν γουστάρετε την κατάσταση.  Υλικό για τους ερευνητές του μέλλοντος.  Πάντως μην γράψει κανείς καμιά εξήγηση του τύπου “τρέχω όλη μέρα δεν έχω χρόνο” γιατί δεν πείθει ούτε την μαμά του με αυτά.  Ειδικά για σένα Αντώνη περίμενα να βλέπεις το χώρο αυτό σαν μια σανίδα που σε συνδέει με όλα όσα άφησες αλλά μάλλον κάτι τέτοιο δεν παίζει.

Τες πα, Whatever Gets You Through The Night που θα έλεγε και ο Νίκος…

 

ΚΑΥΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Στο τεύχος 203 της ATHENS VOICE, o Νικος Γεωργιαδης γραφει ενα αρθρο με τιτλο "Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ". Σας παραθετω μονο την αρχη του εν λογω αρθρου. Ολοκληρο το αρθρο θα το διαβασετε στο http://www.athensvoice.gr/politics/.
Οταν αντιστρεφεις τα ερωτηματα, οταν τοποθετεις τον εαυτο σου στην θεση αλλων, τοτε ξαφνικα τα χρωματα αλλαζουν, οι θεσεις αμφιταλαντευονται και αρχιζουν οι αμφιβολιες και τα ερωτηματα.

Διαβαστε :

"Είναι πολύ δύσκολο να αποφύγεις τη βλασφημία αποφεύγοντας παράλληλα να χαρακτηριστείς βλαξ. Πρόκειται για μία γυμναστική πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί, όταν μάλιστα τα αυτονόητα χαρακτηρίζονται ως αιρετικά. Oι νεοέλληνες διατηρούν μία επιλεκτική σχέση με την Iστορία, όπως και με τη θρησκεία καθώς και με την ηθική. Eίναι χαρακτηριστικό της φυλής άραγε; Είναι αποτέλεσμα μιας απίστευτα πολύπλοκης πορείας επιβίωσης;
O Στέλιος Παπαθεμελής, για παράδειγμα, καθώς και οι συνοδοιπόροι του Kώστας Zουράρις, Mητροπολίτης Άνθιμος (ενδεχομένως και ο Mίκης Θεοδωράκης με την πολύ πρόσφατη διατριβή του περί Aναδέλφου Έθνους) και άλλοι χαρακτηριστικοί τύποι που διατρανώνουν τον πατριωτισμό τους, είναι από εκείνα τα άτομα που θα έβλεπαν με ικανοποίηση την απόσχιση των Kούρδων από την Tουρκία. Aυτό το δικαίωμα των Kούρδων στην ανεξαρτησία τους οι παραπάνω καθοδηγητές του εθνοπατριωτισμού δεν το αναγνωρίζουν στους Kοσοβάρους, όσο και αν μία τέτοια θέση φαίνεται παράλογη. Yπάρχει εξήγηση. Για τους μαινόμενους πατριώτες της Θεσσαλονίκης, οι Tούρκοι είναι εχθροί και οι Σέρβοι, περιέργως πώς, είναι φίλοι. Aυτό που αποτελεί αυτονόητο δικαίωμα των Kούρδων δεν αναγνωρίζεται ως αυτονόητο δικαίωμα στους Aλβανούς του Kοσόβου."

Quiz #3

Είναι άνοιξη!
Τα δέντρα στην Ικτίνου ανθίζουν και βγάζει η γης χορτάρι.
Οι μαθητές λιάζονται στα διαλείμματα.


Και ο αγαπητός μας θεολόγος συνδιαλέγεται μετά του ενδεδυμένου το αφόρητου κακογουστιάς κοστούμι.


Η απορία και ερώτηση προς όλους σας είναι η εξής:
«Με ποιόν συνομιλεί ο πατέρας Παντελεήμονας;»

"Η υστερία και η αλήθεια", Α. Ανδριανόπουλου

Στα περισσότερα του Ανδριανόπουλου δεν συμφωνώ αλλά στο Σκοπιανό με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, όπως και στο τελευταίο του δημοσίευμα που συνιστώ να διαβάσετε. Κρίμα πάντως που ο Θεοδωράκης διάλεξε στα γεράματα τέτοιο δρόμο, του αξίζει μια καλύτερη εικόνα.

Ελληνική χιπ-χοπ αλλά μόνο για όποιον αντέχει

Προειδοποιώ ότι οι στίχοι των "Στίχοιμα" (ναι, έτσι το γράφουν) είναι ιδιαίτερα σκληροί και ειδικά το "Μεγάλε εθνάρχη" ας το αποφύγει όποιος θίγεται όταν μιλάν άσχημα για τον μακαρίτη το Χριστόδουλο.

Ελλάς Ελλήνων
Ελληνική Αστυνομία
Μεγάλε εθνάρχη

Δεν ήμουν ποτέ φαν του χιπ-χοπ, πόσο μάλλον του Ελληνικού. Μέχρι που άκουσα αυτά τα 20χρονα από την Αθήνα και έμεινα. Νομίζει ότι αξίζει να τους ακούσει κανείς, για να μην νομίζουμε ότι στην εποχή μας οι πιτσιρικάδες βλέπουν μόνο Μαρία η άσχημη και ακούνε την Κακομοίρα. Υπάρχουν και κάποιοι που είναι διαφορετικοί. Δεν νομίζω η γενιά αυτή να είναι αλλιώς, ούτε συμφωνώ με μεσσιανισμούς για επερχόμενο αμοραλισμό και αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού. Λυπάμαι και εγώ που η τηλεόραση 'κόβει' ότι δεν πουλάει και προβάλει μόνο σκουπίδια αλλά πάντα έτσι ήταν και μάλλον θα μείνει. Όποιος θέλει, ας είναι καλά το διαδίκτυο, ας την πετάξει όπως έκανα και εγώ εδώ και χρόνια.

Δημοσιογραφία κατ' εντολήν

και είπε η ΝΔ "ου διαμαρτυρηθείς σε συλλαλητήριο". Όταν βέβαια τα λέγαμε κάποιοι άλλοι αυτά τότε ο Δημαρχάρας μας φώναζε "προδότες" και κουνούσε σημαιάκια. Δεν θέλω να πω αυτό όμως, Θέλω να διαβάσετε την πραγματικά άθλια παραπολιτική επιφυλλίδα του ΕΤ (τελευταία σελίδα στο σημερινό φύλλο).
Πρόκειται για μια άκρως προσβλητική παρουσίαση που ούτε λίγο ούτε πολύ, συγκρίνοντας άσχετα θέματα, λέει πως αδιαφορούμε για την σφαγή τους συμπολιτών μας ισραηλιτών από τους Ναζί και μας ενδιαφέρει μόνο να φωνάζουμε για το "όνομα". Τελικά η μεγαλύτερη θεωρία συνωμοσίας είναι αυτή των εντολοδόχων δημοσιογράφων και εκβιαστών. Μαζί με τους πολιτικούς είναι ένα ακόμα σάπιο και άρρωστο κομμάτι της πατρίδας μας. Διαβάστε και ένα καλό του pitsirikos πάνω σε αυτό.

Παραθέτω: (sorry για την σελιδοποίηση αλλά είναι copy-paste από το pdf)
Επικρατεί πλήρης σύγχυση.
Εκεί που συζητούσαμε για μία
Μακεδονία, μας έχουν προκύψει
τουλάχιστον τέσσερις. Η γνωστή,
των Σκοπίων, του Καρατζαφέρη
και του Παπαθεμελή. Μετά και τα
σημερινά συλλαλητήρια πρέπει να
εξηγείς σε ποια Μακεδονία αναφέ-
ρεσαι. Ετσι, δεν αρκεί μόνο ο γεω-
γραφικός προσδιορισμός, πρέπει
να τεθεί και πολιτικός. Πώς είναι το
ΚΚΕ (μ-λ); Ε, θα υπάρχει η Μακεδο-
νία (πθμλ), η Μακεδονία (κρτζφρ) και
πάει λέγοντας.
Ασφαλώς πρωταγωνιστές των
εκδηλώσεων δεν είναι αυτοί που θα
ανέβουν στο βήμα, αλλά το ακρο-
ατήριο. Και η πατριωτική αφύπνι-
ση δύναται να καθαγιάσει ακραίες
τοποθετήσεις, αλλά μέχρις ενός
σημείου. Για παράδειγμα, έτσι και
πιάσεις πολιτική κουβέντα με τίπο-
τα ηλικιωμένους που θα συμμετέ-
χουν στο συλλαλητήριο του Καρα-
τζαφέρη είναι πιθανό να ακούσεις
ότι το πρόβλημα αρχίζει από τότε
που νεαροί αριστεροί, όπως ο Μη-
τσοτάκης και ο Ευάγγελος Αβέρωφ,
συνωμοτούσαν με τον Ζαχαριάδη
για να πασάρουν τη Μακεδονία
στους παρτιζάνους του Τίτο.
Στη σύναξη του Παπαθεμελή δεν
γίνεται να πιάσεις την κουβέντα,
εκεί μόνο θα ψέλνουν. Ο πατριωτι-
κός και θρησκευτικός παλμός κάνει
τις καρδιές να φτερουγίζουν και τα
τζάμια του Αλεξάνδρειου να τρίζουν.
Ο μητροπολίτης Ανθιμος ανεβαίνει
στην εξέδρα. Αρχίζει να ψέλνει. «Τη
Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια».
Ολοι ψέλνουν. Στην κορύφωση του
ύμνου ο ιεράρχης απλώνει τα χέρια
προς το πλήθος και τους φωνάζει:
«Δικό σας»...
Τώρα αν ρωτήσεις κάποιον από
τους συγκεντρωθέντες να σου πει
πότε ήταν η τελευταία φορά που
απειλήθηκε από τα Σκόπια, το πολύ
να θυμηθεί κανένα δοκάρι του
Σαβέβσκι της ΑΕΚ στην Τούμπα.
Αν του κάνεις την ίδια ερώτηση
για την ελληνική Πολιτεία, θα
έχει να σου διηγείται μέχρι να
φτάσετε περπατώντας στην Κα-
λαμαριά.
Οταν πρόκειται για πατριωτικές
τσιχλόφουσκες, η κοινή λογική πη-
γαίνει περίπατο στην παραλία, κου-
βαλώντας σημαίες και πανό. Οσοι
διαμαρτυρηθούν σήμερα έχουν
αποστηθίσει την ιστορία της
αρχαίας Μακεδονίας. Αλλά
λησμονούν τους πέντε αιώ-
νες οθωμανικής παρουσί-
ας στη Θεσσαλονίκη, τους σκέπασαν με
τσιμενταρισμένη κακογουστιά. Ακούν το
βηματισμό της μακεδονικής φάλαγγας, μα
ούτε σαν θρόισμα δεν
φτάνουν στα αφτιά τους τα
σερνάμενα βήματα 40.000
Εβραίων που επιβιβάζονται
στα τρένα του Αουσβιτς.
Διαβάζουν Βελόπουλο και οικτί-
ρουν έναν από τους κορυφαίους
ιστορικούς των ημερών μας, τον
Μαρκ Μαζάουερ, επειδή θυμίζει
την αλήθεια και καταγγέλλει την
τύφλωση της μνήμης. Ιστορία
τους, αμαρτία μας.
Extra Terrestrial
exter@e-tipos.com

Τελικά υπάρχουν και άλλες τέτοιες φωνές????

H πρόσφατα βραβευμένη με OSCAR για την κατηγορία Α' Γυναικείου ρόλου Γαλλίδα ηθοποιός Marion Cotillard (για την ταινία "Η ζωή σαν τριαντάφυλλο" - La Mome) έκανε καταπληκτικές δηλώσεις στη γαλλική τηλεόραση σε σχέση με την πλύση εγκεφάλου και την προπαγάνδα που δεχόμαστε από κρατικές οργανώσεις (πως αλλιώς άραγε να τον χαρακτηρίσω), σχετικά με την κατάρρευση των διδύμων πύργων στις 9/11 στη Νέα Υόρκη αλλά ακόμη και για την προσέγγιση και το περπάτημα στη Σελήνη. Οπου και να ψαξετε "Marion Cotillard 9/11" θα σας βγάλει άπειρες διευθύνσεις.Να λοιπόν που εκτός από επιστήμονες, ειδικούς κ.λ.π. η οποίοι υποστηρίζουν ότι είναι πολύ παράξενο, έως αδύνατο να κατέρρευσαν τόσο γρήγορα οι πύργοι, ήρθε και μία Ευρωπαία (κατά τύχη άραγε????) ηθοποιός να εκφράσει ανησυχίες - απορίες....Εγώ παραθέτω το περιοδικό "ΣΙΝΕΜΑ" από όπου αρχικά διάβασα την είδηση, και στο ψάξιμο βρήκα και το 911Blogger, όπου έχει και κάποια σχόλια. http://www.cinemag.gr/summary.asp?catid=10167&subid=2&pubid=844286
http://www.911blogger.com/node/14144">http://www.911blogger.com/node/14144">http://www.911blogger.com/node/14144